En Kim, of iemand die dit leest en contact met haar heeft, moeten Olly en jij nog erg aan elkaar wennen of beginnen jullie al een beetje maatjes te worden? Spannend hoor, ik hoop dat we gauw iets horen en dat 't allemaal niet tegenvalt (alle begin is immers moeilijk, zeggen ze toch, dus gewoon volhouden hè
Hoe zou het met Kim (Miske) gaan?
-
flippie
Hoe zou het met Kim (Miske) gaan?
Als 't goed is heeft Kim haar eerste weekje training achter de rug. Hoe zou 't gaan? Beetje gewend aan het vroege opstaan? hahaha
En Kim, of iemand die dit leest en contact met haar heeft, moeten Olly en jij nog erg aan elkaar wennen of beginnen jullie al een beetje maatjes te worden? Spannend hoor, ik hoop dat we gauw iets horen en dat 't allemaal niet tegenvalt (alle begin is immers moeilijk, zeggen ze toch, dus gewoon volhouden hè
). Sterker nog, ik hoop natuurlijk dat je nog net zo enthousiast bent als de afgelopen tijd!!!
En Kim, of iemand die dit leest en contact met haar heeft, moeten Olly en jij nog erg aan elkaar wennen of beginnen jullie al een beetje maatjes te worden? Spannend hoor, ik hoop dat we gauw iets horen en dat 't allemaal niet tegenvalt (alle begin is immers moeilijk, zeggen ze toch, dus gewoon volhouden hè
-
Miske
- Speurneus

- Berichten: 15115
- Lid geworden op: 28 aug 2004, 00:17
- Locatie: Beerse
- Contacteer:
Hoi allen
Ik ben sinds vrijdagavond 19u thuis van mijn eerste classweek. Op inhoudelijk en technisch gebied ga ik niet (veel) uitweiden (privacybescherming van de school), maar laat me zeggen dat het vrij goed verlopen is.
Ik heb al een boel geleerd, en oké, theorie kennen is goed, maar praktijk, amaaaai! Het was in het begin best moeilijk voor mij, maar op den duur ging het toch vanzelf. Ik amuseer me heel goed bij het BCG en we worden echt fantastisch in de watten gelegd op alle vlakken.
Ook heb ik al enkele keren met Olliebol mogen lopen ... Wooooow! Ik heb al redelijk wat traantjes in stilte gelaten omdat het werkelijk zo bangelijk tof is en ik eindelijk van dat lang wit ding verlost ben (witte stok). Gisteren ook voor de eerste keer beugel en leiband in 1 hand vastgehouden en dan maar lekker doorgegaan. Vond ik een stuk ontspannender dan leiband in mijn rechterhand en beugel in linkerhand; dat zagen ook de trainers die mij helemaal zagen openbloeien en mooi fier met een brede smile zagen gaan. Ik kreeg er warempel een gezond roos kleurtje van (ik ben normaalgezien altijd superbleek!).
Mijn Olly is echt een zachtaardig, rustig en voorzichtig hondje, echt in alles. Enkele voorbeelden:
- spelen: ruige spelletjes zijn niet aan haar bestemd, ik mag zelf niet (veel) bewegen (vindt ze vreselijk eng en gaat dan gewoon stoppen met spelen); mag haar niet te veel aanmoedigen (die denkt bij zichzelf: is die ff goed gek???).
- superbeschaafde eter: eet heel traag, kuist alles mooi op, gaat keurig zitten voor haar bak en houdt het letterlijk zolang vol totdat je "free" zegt. Ze doet gemiddeld 5,5 minuten over 150 gr. brokken!
- ik liet per toeval 2x beloningsbrokjes vallen in de kamer; madam had het beide keren gezien en ging keurig zitten voor haar lege voerbak; toen ik "Olly no" zei, ging ze gewoon gezellig in haar mand pitten.
- madam slaapt heel veel; dat kan van de spanning zijn, maar volgens de trainsters is dat gewoon Olly; die werkt wel en zelfs met veel zin ook, maar tussendoor heeft ze haar slaap serieus nodig; is dan ook helemaal niet actief. Ze is opgevoed door een alleenstaande pleegmama waar ook veel rust in huis hing; ze heeft dat blijkbaar nog altijd in zich.
- mijn vrouwtje is echt heel stemgevoelig; van een vrij hard uitgesproken/leidinggevend klinkend commando moet ze echt niets hebben (je kan nu commando's al gewoon fluisteren); ook gaat ze sneller een reageren via een stemcorrectie dan via een riemhulp of een riemcorrectie.
- madammeke houdt ook niet van "bruut" geweld; het tuig moet langzaamaan aangedaan en heeeel langzaam uitgetrokken worden.
- bovenaan de trap naar de slaapkamer staat een soort "barrière" (houten balk) uit voorzorg zodat je niet "per toeval" van de trap dondert als je naar de badkamer wilt o.i.d. Je moet dat dan langzaamaan open- en dichtdoen, maar mijn madam ziet dat echt als hoogteobstakel, en had zo'n schrik in 't begin, dat ze als ze dat ding ziet, niet verder wilde gaan. Daarna dan weer vloog ze als een speer naar boven, onder die barrière door, dus ook niet goed. Echt niet aangenaam voor mij hoor want dan stond ik nog op de trappen te koekeloeren; de éne keer kon ze me echt helemaal wegtrekken en de andere keer was ze dan weer niet vooruit te krijgen. Na wat extra individuele training van de instructrice, en veel oefenen, hebben we daar een heel goede en veilige oplossing voor gevonden (oef).
Een instructeur omschreef Olly als volgt: silent & sneaky. Ze is zo braaf en rustig maar kan zo gluiperig kattenkwaad uithalen, dat je het niet eens merkt, of het op zo'n lieve ondeugende manier kan aanpakken dat het echt wel grappig overkomt.
Maandag terug naar BCG en ik kijk er wel naar uit. Ik blijf nog altijd een beetje afwachtend maar het zelfvertrouwen van mezelf is wel serieus opgekrikt, want in het begin dacht ik echt dat het niet goed zou lukken met Olly, maar nu sta ik er al veel minder sceptisch tegenover. Toch nog hout vasthouden want week 2 is volgens een wereldwijd onderzoek de moeilijkste classweek en daar zijn we ook al op voorbereid door de instructeurs. Ook daarna zal het nog flink aanpassen en wennen zijn hoor, maar ik zie het wel zitten.
Ik vind het bovendien ook heel tof dat ik altijd terecht kan bij alle mensen en vooral de instructeurs van BCG als ik een probleem heb, moe ben, iets niet goed snap etc.; en de mensen blijven geduldig en bieden hulp en steun aan. Ik ben echt supersuperblij en weet nu ook waarom ik zo lang gewacht heb. Olly is echt in alles het soort hond dat ik supertof vind; maw een voor mij o-zo-belangrijke goede match!
Foto's zal ik sevens eens uploaden naar Photobucket; hou de fotorubriek maar in de gaten! Foto's van mij en Olly aan het werk komen hopelijk volgende week of anders daarna!
Groeten
Kim
Ik ben sinds vrijdagavond 19u thuis van mijn eerste classweek. Op inhoudelijk en technisch gebied ga ik niet (veel) uitweiden (privacybescherming van de school), maar laat me zeggen dat het vrij goed verlopen is.
Ik heb al een boel geleerd, en oké, theorie kennen is goed, maar praktijk, amaaaai! Het was in het begin best moeilijk voor mij, maar op den duur ging het toch vanzelf. Ik amuseer me heel goed bij het BCG en we worden echt fantastisch in de watten gelegd op alle vlakken.
Ook heb ik al enkele keren met Olliebol mogen lopen ... Wooooow! Ik heb al redelijk wat traantjes in stilte gelaten omdat het werkelijk zo bangelijk tof is en ik eindelijk van dat lang wit ding verlost ben (witte stok). Gisteren ook voor de eerste keer beugel en leiband in 1 hand vastgehouden en dan maar lekker doorgegaan. Vond ik een stuk ontspannender dan leiband in mijn rechterhand en beugel in linkerhand; dat zagen ook de trainers die mij helemaal zagen openbloeien en mooi fier met een brede smile zagen gaan. Ik kreeg er warempel een gezond roos kleurtje van (ik ben normaalgezien altijd superbleek!).
Mijn Olly is echt een zachtaardig, rustig en voorzichtig hondje, echt in alles. Enkele voorbeelden:
- spelen: ruige spelletjes zijn niet aan haar bestemd, ik mag zelf niet (veel) bewegen (vindt ze vreselijk eng en gaat dan gewoon stoppen met spelen); mag haar niet te veel aanmoedigen (die denkt bij zichzelf: is die ff goed gek???).
- superbeschaafde eter: eet heel traag, kuist alles mooi op, gaat keurig zitten voor haar bak en houdt het letterlijk zolang vol totdat je "free" zegt. Ze doet gemiddeld 5,5 minuten over 150 gr. brokken!
- ik liet per toeval 2x beloningsbrokjes vallen in de kamer; madam had het beide keren gezien en ging keurig zitten voor haar lege voerbak; toen ik "Olly no" zei, ging ze gewoon gezellig in haar mand pitten.
- madam slaapt heel veel; dat kan van de spanning zijn, maar volgens de trainsters is dat gewoon Olly; die werkt wel en zelfs met veel zin ook, maar tussendoor heeft ze haar slaap serieus nodig; is dan ook helemaal niet actief. Ze is opgevoed door een alleenstaande pleegmama waar ook veel rust in huis hing; ze heeft dat blijkbaar nog altijd in zich.
- mijn vrouwtje is echt heel stemgevoelig; van een vrij hard uitgesproken/leidinggevend klinkend commando moet ze echt niets hebben (je kan nu commando's al gewoon fluisteren); ook gaat ze sneller een reageren via een stemcorrectie dan via een riemhulp of een riemcorrectie.
- madammeke houdt ook niet van "bruut" geweld; het tuig moet langzaamaan aangedaan en heeeel langzaam uitgetrokken worden.
- bovenaan de trap naar de slaapkamer staat een soort "barrière" (houten balk) uit voorzorg zodat je niet "per toeval" van de trap dondert als je naar de badkamer wilt o.i.d. Je moet dat dan langzaamaan open- en dichtdoen, maar mijn madam ziet dat echt als hoogteobstakel, en had zo'n schrik in 't begin, dat ze als ze dat ding ziet, niet verder wilde gaan. Daarna dan weer vloog ze als een speer naar boven, onder die barrière door, dus ook niet goed. Echt niet aangenaam voor mij hoor want dan stond ik nog op de trappen te koekeloeren; de éne keer kon ze me echt helemaal wegtrekken en de andere keer was ze dan weer niet vooruit te krijgen. Na wat extra individuele training van de instructrice, en veel oefenen, hebben we daar een heel goede en veilige oplossing voor gevonden (oef).
Een instructeur omschreef Olly als volgt: silent & sneaky. Ze is zo braaf en rustig maar kan zo gluiperig kattenkwaad uithalen, dat je het niet eens merkt, of het op zo'n lieve ondeugende manier kan aanpakken dat het echt wel grappig overkomt.
Maandag terug naar BCG en ik kijk er wel naar uit. Ik blijf nog altijd een beetje afwachtend maar het zelfvertrouwen van mezelf is wel serieus opgekrikt, want in het begin dacht ik echt dat het niet goed zou lukken met Olly, maar nu sta ik er al veel minder sceptisch tegenover. Toch nog hout vasthouden want week 2 is volgens een wereldwijd onderzoek de moeilijkste classweek en daar zijn we ook al op voorbereid door de instructeurs. Ook daarna zal het nog flink aanpassen en wennen zijn hoor, maar ik zie het wel zitten.
Ik vind het bovendien ook heel tof dat ik altijd terecht kan bij alle mensen en vooral de instructeurs van BCG als ik een probleem heb, moe ben, iets niet goed snap etc.; en de mensen blijven geduldig en bieden hulp en steun aan. Ik ben echt supersuperblij en weet nu ook waarom ik zo lang gewacht heb. Olly is echt in alles het soort hond dat ik supertof vind; maw een voor mij o-zo-belangrijke goede match!
Foto's zal ik sevens eens uploaden naar Photobucket; hou de fotorubriek maar in de gaten! Foto's van mij en Olly aan het werk komen hopelijk volgende week of anders daarna!
Groeten
Kim
-
flippie
Joh, dat had ik niet kunnen denken: zo snel al nieuws van jou! Zo te horen ben je nog steeds heerlijk verliefd op Olly en is het ook een superlief meissie! Ik kijk al uit naar de foto's. Veel succes ook in week twee, als ik het zo lees is week 1 alleszins meegevallen dus het komt vast ook de komende week helemaal goed!
-
Miske
- Speurneus

- Berichten: 15115
- Lid geworden op: 28 aug 2004, 00:17
- Locatie: Beerse
- Contacteer:
De server van Photobucket viel net down toen ik wat aan het uploaden was; ik moet dus opnieuw beginnen maar het zijn grote foto's in bestandsgrootte dus het zal ff uploaden worden.
-
Eelkje
Hey Kim!
Ik had je hier nog niet weer verwacht, je bent in de weekenden dus gewoon thuis? Volgens mij voel je je wel thuis op het BCG! Ben je nu niet hartstikke moe van alle nieuwigheden? Ik wacht met spanning op je verhalen van komende week!!!
. Ben blij dat het tot nu toe zo lekker verloopt, het zal vast ook nog wel eens moeilijk worden maar daar slepen ze je wel doorheen hoor. Ga er voor! 
Ik had je hier nog niet weer verwacht, je bent in de weekenden dus gewoon thuis? Volgens mij voel je je wel thuis op het BCG! Ben je nu niet hartstikke moe van alle nieuwigheden? Ik wacht met spanning op je verhalen van komende week!!!
-
Esther en Gaia
-
le chester
-
Liesbeth33
-
Sam18
-
ester01

