Jane

[jane]

Ze is er niet meer, het voelt nog zo onwerkelijk alsof ze ieder moment weer voor me staat te kwispelen of met een speeltje aan komt zetten.

Het is goed zo en ik weet het maar toch knaagt er iets van heb ik het wel goed gedaan, niet te snel of heb ik haar te lang laten lopen.
Ze was heel snel weg, wat er op wees dat haar hartje gewoon op was.
Maar helaas maakt dat het gemis niet minder.

Diesel is ook van slag, luisterd slecht, is veel minder enthousiast met eten en wil ook niet in de mand gaan liggen waar Jane altijd in lag.
Romi is extreem druk en onrustig en ze plast al weer een week in huis waar we geen medische oorzaak voor kunnen vinden.

Het is wel fijn dat ik het hier van me af kan schrijven, ik ben er nog helemaal van slag van en dit lucht wel wat op.

[Labje]

Moeilijk is het , hè, als je maatje er niet meer is.
Toen Quincy er niet meer was, was Yentl ook van slag. Een hele droeve blik in haar ogen.
Ik heb trouwens nog steeds moeite met het feit dat Quincy er niet meer is, ondanks dat ik Yentl en Bieke heb.

[jane]

Ik heb trouwens nog steeds moeite met het feit dat Quincy er niet meer is, ondanks dat ik Yentl en Bieke heb.

Iedereen zegt ook dat het fijn is dat er nog twee zijn, dan val ik niet in een gat maar voor mij maakt dat het er niets minder op, Jane was Jane en voor mij mijn lieve eigenwijze blondje.

[Labje]

Ik heb trouwens nog steeds moeite met het feit dat Quincy er niet meer is, ondanks dat ik Yentl en Bieke heb.

Iedereen zegt ook dat het fijn is dat er nog twee zijn, dan val ik niet in een gat maar voor mij maakt dat het er niets minder op, Jane was Jane en voor mij mijn lieve eigenwijze blondje.

Het maakt zeker niets uit, al had ik er nog 10.

[jane]

Ik kan momenteel ook nergens anders aan denken, ik weet dat het met de tijd minder wordt, ik heb 3 jaar geleden mijn teckel in laten slapen en kan nu ook naar foto's kijken en herinneringen ophalen zonder emotioneel te worden.

Maar nu met Jane is het nog zo dichtbij en we hebben jaren in een patroon geleeft, waarop alles op vaste tijden moest in verband met haar medicijnen en dat valt nu allemaal weg.

[Labje]

Ja, eens gaat het beter.
Bij mij duurt het met Quincy wel erg lang. Maar het was ook zo'n bijzonder meisje.
En dat zul jij met Jane hebben. vooral als ze wat ziekig zijn en je hebt zorg om ze, dan lijkt het wel of je nog meer van ze gaat houden.
Waarom heb je Jane laten inslapen? Waar had ze precies last van?

[jane]

Jane had hd en ed, ook had ze een vergroot hart.
Ze kreeg al jaren pijnstillers, daarnaast kreeg ze voor haar hart ook veel medicijnen die de laaste tijd elke keer weer omhoog moesten omdat haar hart het niet meer aan kon.
Nu wou ze al twee weken bijna niets meer eten en ze verzwakte met de dag, lopen ging bijna niet meer.
Haar hart was gewoon op en haar heupen deden het ook niet meer
Het waren dus meerdere dingen, haar nieren en lever waren ook slecht. Ze was dus echt een oudje al was ze "pas" 10 .

[Labje]

Nou, dan is het zeker goed , dat je haar hebt laten gaan.
En te lang gewacht, ach, je moet er zelf ook aan toe zijn en dan komt het juiste moment vanzelf.
Maar het is en blijft moeilijk, bah.
Huisdieren hebben is heel leuk, maar ze moeten niet iets gaan mankeren.

[jane]

Ja erg he, het is net of je hart breekt als het zo ver is dat je ze moet laten gaan.
En wat me ook zo opvalt is dat ze eenmaal wat mankeren aan de gang blijven met kwakkelen.

[Labje]

Ja erg he, het is net of je hart breekt als het zo ver is dat je ze moet laten gaan.
En wat me ook zo opvalt is dat ze eenmaal wat mankeren aan de gang blijven met kwakkelen.

Ja, praat me er niet van.

Zelfs met Bieke heb ik dat, en dat is nog zo'n jong hondje.

[jane]

Ja hier Romi ook, zelfs onze kat is al 6 keer geopereerd aan verschillende dingen.

Je houd elke keer je hart vast als ze wat hebben en je naar de dierenarts moet.

[Jet]

hallo,

Ik ben opnieuw op het forum, dus je moet ontzettend veel lezen.
Maar ik zag Jane, en haar zooooo lieve koppie.
Wat een schat, ze is ook tien geworden net als Banju.

Wat zul je haar missen. Ze ziet er zo ontzettend lief uit op de foto.
Ook een mooie naam.
Voor jou is het nog zo kort geleden en het verdriet zo vers.

Ik ben eigenlijk een hele poos als verdoofd geweest.
Tien jaar lang dag in dag uit, heb je ze bij, banju was ook meer zorg nodig de laatste tijd van haar leven, en je doet het met alle liefde voor ze.
Soms als ik wil huilen om Banju , luister ik naar samuel barber, adagio for strings, het lucht op om even lekker te janken.

ik wens je heel veel sterkte !