Labradorforum

Karlien schreef:

ester en max schreef:

Karlien schreef:Hier een gelijkaardig verhaal.
Met het gastgezin van King hebben wij nooit contact gehad, de verhalen over zijn puppytijd hebben we dan ook gemist ...
Zelfs als we ze ergens tegenkwamen vroegen ze nooit eens hoe het met King was.

Met het gastgezin van Ami daarentegen hebben we een hele fijne band!

dat wist ik helemaal niet Karlien dat jij een hulphond had?! Mag ik vragen waarom? of is dat erg brutaal

Ami is de blindengeleidehond van mijn man.
Net zoals King dat ook was.

Oh, ok. Ik wist het niet maar ik snap het

als nu de pup totaal niet geschikt als geleide hond wat gebeurt er dan met de pup?

ik kan mij nl zo voorstellen dat er eens een pup tussen zit die het niet kan.

KarinH schreef:als nu de pup totaal niet geschikt als geleide hond wat gebeurt er dan met de pup?

ik kan mij nl zo voorstellen dat er eens een pup tussen zit die het niet kan.

Er is een heeeeeeele lange wachtlijst met mensen die heel graag een leuke hond willen hebben van ongeveer een jaar, die redelijk goed opgevoed is
Dus die komen wel terecht

Hoelang blijft Juno eigenlijk nog bij jullie milou??

KarinH schreef:als nu de pup totaal niet geschikt als geleide hond wat gebeurt er dan met de pup?

ik kan mij nl zo voorstellen dat er eens een pup tussen zit die het niet kan.

Als je pup wordt afgekeurd komt ie eerst in aanmerking om autismegeleidehond of socialehond (bvb voor mensen met een verstandelijke handicap) te worden.

Is dat ook niks; dan mag ie ofwel in het pleeggezin blijven of er wordt een andere leuke thuis voor hem gezocht.

Esmeralda schreef:Hoelang blijft Juno eigenlijk nog bij jullie milou??

Tot 25 augustus sowieso, in principe gaat het J-nest dan terug naar school....

Juno schreef:

Esmeralda schreef:Hoelang blijft Juno eigenlijk nog bij jullie milou??

Tot 25 augustus sowieso, in principe gaat het J-nest dan terug naar school....

dan zal ik je Juno-verhalen gaan missen Milou
lijkt me moeilijk voor je om hem weer 'uit handen' te geven..
je weet het van te voren, maar toch...

Ik heb een vraagje over blindengeleidehondenpup en/of hulphondenpup. Ik heb het er al regelmatig over gehad met mijn gezin. De jongens vonden het maar niets, maar die wonen nu niet meer thuis. Mijn man stopt per 31 december as met werken en ik ben per 1 september gestopt. Tijd genoeg dus en mijn man staat er nu ook niet meer onwelwillend tegenover. Maar onze pup is nog maar 11 maanden uit. Weten jullie op welke leeftijd van onze eigen hond we het beste een pleegpup kunnen aanvragen? We zullen toch ook eerst gescreend moeten worden. We wonen nl wel in een klein en heel rustig dorp in de Betuwe.

Groetjes van Magda en een poot van Donna

Dat kleine rustige dorp in de Betuwe ken ik (heb er familie wonen )

Het best neem je denk ik zelf even contact op, het zal afhangen van het karakter van je eigen hond wanneer er eventueel een pup bij kan.

Ik wou nog even reageren op dat "afscheid"...
Het is meer een "tot ziens" dan een afscheid...

Ik ben het gastgezin van Eiko en Valéas oneindig dankbaar. We zien mekaar niet vaak, maar het weerzien is des te hartelijk. Ze volgen hun schatten (Eiko is 11 en reeds op pensioen, Valéas volgde haar op en is nu 3 jaar) via hun weblogs en per mail en msn.
Het is tot ziens, en de kans is groot dat je er meteen een vriend voor het leven bij krijgt: zowel gastgezin als baasje zijn stapelgek op de hond en passen bij de hond...
Trouwens, als je ziet hoe graag de geleidehond of hulphond werkt voor zijn baasje, een leuker leven kan je hem echt niet toewensen. Ik zou Valéas niks anders toewensen dan een leven vol uitstappen en kleine opdrachten de hele dag door...

dogfreakje schreef:Ik wou nog even reageren op dat "afscheid"...
Het is meer een "tot ziens" dan een afscheid...

Ik ben het gastgezin van Eiko en Valéas oneindig dankbaar. We zien mekaar niet vaak, maar het weerzien is des te hartelijk. Ze volgen hun schatten (Eiko is 11 en reeds op pensioen, Valéas volgde haar op en is nu 3 jaar) via hun weblogs en per mail en msn.
Het is tot ziens, en de kans is groot dat je er meteen een vriend voor het leven bij krijgt: zowel gastgezin als baasje zijn stapelgek op de hond en passen bij de hond...
Trouwens, als je ziet hoe graag de geleidehond of hulphond werkt voor zijn baasje, een leuker leven kan je hem echt niet toewensen. Ik zou Valéas niks anders toewensen dan een leven vol uitstappen en kleine opdrachten de hele dag door...

Dit is heel fijn om te horen Dogfreakje!!!