Hoe leuk is een labrador pup?

[Hjalmar]

Noa is nu 8 weken, begint eten interessant te vinden dan alleen haar brokjes, haar wekker staat momenteel ook nog niet goed, erg vroeg nog, bijvoorbeeld vannacht om 1 uur wezen plassen/poepen, vervolgens nog om klokslag 5 uur. Daarna was het alweer 7 uur 's ochtends, toen lag ze te spelen in haar bench en heb ik haar eruit gehaald.
Ze haalt het uiterste uit me als ze jankt in de grote bench... Vind het zelf ook heel zielig maar moet het negeren! Soms heb ik het heel moeilijk, maar hou het positief om te zeggen dat het allemaal goedkomt.
Maar het is natuurlijk erg leuk!

[marjolein]

Zo herkenbaar!!!! Ook wij hadden besloten om nadat we James op bijna 12 jarige leeftijd te laten inslapen weer aan een pup te beginnen en dan weet je dus waar je aan begint. Maar wat waren we ook veel vergeten..............daarom hou ik nu een dagboek bij voor een eventuele volgende, dan kun je altijd nog even teruglezen en weet je dat het wel goed komt.
Dean was snel zindelijk, maar wel enorm bijterig en zo erg dat konden we ons niet herinneren. Dat bijten is goed gekomen en verder is hij ook al zo over-enthousiast, maar dat is natuurlijk lab-eigen.
Het is een superlieverd en hij heeft ook zoveel leuke dingen dat ik het echt niet had willen missen en alles (ja, zelfs de periode dat we met waterschoentjes in huis zaten omdat we anders niet veilig waren ) zou ik zo weer over doen.

We zijn er zeker nog niet, maar dat houdt het spannend!!!

Precies Bram En die schoentjes... Bij ons kwam ook niemand meer met teenslippers of open schoenen op visite . Dat lijkt nu wel redelijk over, maar ja... Het is ook nog geen zomer.
Ik hou van Bram ook een soort van dagboekje bij. Eigenlijk meer een periode boekje, want ik gebruik bijvoorbeeld de topics over Bram als basis. Kan ik alles ook nog eens teruglezen...

Teenslippers waren hier ook gevaarlijk, heb voor mijzelf 3 paar nieuwe gekocht en toch vergeet je dat weer snel!!
Luna hing hier ook in de planten of haalde het potgrond uit de plantenbakken
Ik heb over luna blogs bij gehouden, zo kan de fokker waar ik overigens nog leuk contact mee heb mee lezen en foto's kijken en zelf vind ik het onwijs leuk om terug te kijken..

[james]

Dean sloopte niets..........alleen ons en de visite die langskwam
We konden niet eens meer ontbijten aan de eettafel want dan viel hij onze voeten aan..... niet normaal meer.....
Spelen en knuffelen ging niet want hij vrat ons gewoon op en viel echt aan.
Ook leuk in de zomer, lekker pupje uitlaten in je 3/4 broek. Eerst pakte hij alleen de touwtjes maar daarna gewoon mn benen.

Nu kunnen we er wel om lachen maar toen dachten we echt dat we een duivel in huis gehaald en het ging ook nog gepaard met grommen en blaffen terwijl James dat nooit had gedaan. Die liet pas na een jaar een keer een blaf horen en schrok daar zo van dat hij het hooguit eens per jaar deed.

Maar voor alle (toekomstige) puppy-baasjes: het gaat echt over, echt waar!!!
Omdat ik ook alles vergeten was van James heb ik het in een dagboek geschreven en ook onze fokker leest mee en zo blijven kennissen ook op de hoogte, want die durven niet meer langs te komen

[Pandora]

Ik heb ook niet zoveel met pups.
Ja, ik vind ze schattig (ik geniet echt van al die snoezige foto's in de fotohoek ) maar ik was echt blij als de mijne wat volwassener en stabieler werden. Je bent er echt de hele dag mee bezig. Nu ben ik wel graag bezig met mijn honden maar het is prettig als dat puppengetut niet meer hoeft.
Al die 'puppendingen' vergeet je ook heel snel; hoe dat ook al weer in de praktijk ging met die scherpe tandjes en de 'ongelukjes' en het opvoeden van zo'n stuiterend geval met de concentratie van een guppie.
Ik kan me herinneren dat ik met Ramses dacht: "O ja, zo was het!" en dan was het nog niet eens 12 jaar geleden dat we Pandora als pup hadden en Ramses was een hele gemakkelijke pup.
Nee, een puppie is leuk maar ik ben toch blij dat ze langer volwassen zijn dan pup

[EricaM]

@James: Weet je zeker dat Dean geen familie van Bram is??? Echt, één en hetzelfde karakter. Misschien maken ze nog een keer kennis met elkaar

[james]

Misschien wel indirect...............Het klonk ook zo herkenbaar, alsof het een dubbelganger was, vermomd in een ander kleurtje....
Volgens mij gaan we kennismaken in Bennekom, daar zijn jullie toch ook???

[EricaM]

Misschien wel indirect...............Het klonk ook zo herkenbaar, alsof het een dubbelganger was, vermomd in een ander kleurtje....
Volgens mij gaan we kennismaken in Bennekom, daar zijn jullie toch ook???

Gezellig! Tot Bennekom dan maar

[donna]

Leuk verhaal Erica, en ook zo herkenbaar. Alleen ik zat al een paar maanden thuis met een burnout en het ging steeds slechter. Toen kwam Donna en ik moest mijn bed uit om voor haar te zorgen. Ik heb er ontzettend van genoten. Wanneer ik 's middags op de bank sliep, sliep zij er onder. Zij heeft me echt door een heel moeilijke tijd geholpen. En natuurlijk is het heel druk en het is inderdaad fijn wanneer ze een jaar zijn, beter kunnen luisteren en langere wandelingen kunnen maken. Maar met mijn oudje van 12 kon ik ook geen lange wandelingen meer maken (gescheurde kruisband, nog wel geopereerd maar nooit meer goedgekomen). Dit najaar willen we er een pup bij en dan begint het waar van voor af aan. En ik denk ook nu kan het nog, maar over 12 jaar, dan ben ik 69, kan het dan nog wel? Vorig jaar bij een workingtest een voorjaagster gezien van 84. Die mevrouw was nog heel kwiek en fit. Het houd ons ook jong en op de been. En het plezier dat ik nu aan Donna beleef. Zij is altijd vrolijk en blij, dat is echt genieten. En wanneer ik met Donna naar het bos ga kom ik ook altijd vrolijke en gezellige mensen tegen.

[soraya]

Het begin verhaal is super omschreven.. Cay is nu bijna anderhalf.. en nu kan in eindelijk gewoon even weg zonder dat ik bang hoef te zijn dat me huis gesloopt wordt... Ze zijn zoooo prachtig om te zien.. maar de opvoeding kost zoooo veel tijd...

Maar als ik er nu op terug kijk is het het bloed zweet en tranen meer dan waard geweest....

[Gabrielle]

Ik vind puppies leuk van een ander Jeetje wat een werk! Nena was echt een puppie from hell Ze deed alles wat niet mocht. Al haar speeltjes werden vakkundig gesloopt en als ze gefrustreerd was kroop ze onder de salontafel ging op haar rug liggen om met haar pootjes over de onderkant van de tafel te krassen. En haar bekkie zat dan om de tafelrand. De tandafdrukken staan er nu nog in Als ze iets niet mocht reageerde ze haar ongenoegen af op de plant We dachten echt dat het nooit over zou gaan. De fokker zei dat haar moeder ook zo was en dat dit van de ene op de andere dag over was en ze de rust zelve werd. Ik geloofde er niks van. Maar de fokker had gelijk. Nena is nooit stout, ze is heel rustig, bijna saai Ze is heerlijk zelfstandig, maar nog wel stronteigenwijs. Echt mijn meissie

Pele was juist een voorbeeldige pup en wil nu nog weleens de boel terroriseren

Maar een puppie, ik zeg nooit, nooit, maar ik denk niet dat we dat nog eens doen....

[toos]

@James: Weet je zeker dat Dean geen familie van Bram is??? Echt, één en hetzelfde karakter. Misschien maken ze nog een keer kennis met elkaar

en of het familie is. De moeder van Neelix (oma van Bram) is ook de overgroot oma van Dean...Want de moeder van Dean is een dochter van een dochter van de moeder van Nixie snap ie hem nog whoehahahahaaaa

[toos]

Ik vond Nixie een walhalla vergeleken met mijn Geordi wat een afgrijzelijke periode was dat zeg pffff...Nixie was echt een voorbeeldige en geweldige pup, jonge hond en nu ook volwassen hond. Heerlijk ding. Bonus is gestoord, doet alles wat niet mag, heeft een temperament maar is stik en stik lief. Grappig maar voor mij hoeft die puppentijd niet

[james]

@ Toos, ja dat klopt idd. Dus dit zijn de genen van Lobke!!!
Zij heeft dus gezorgd voor een 'schaap in wolfskleren', hihi...............
want in die stoere jongen zit echt een heel klein hartje.
Bij Nixie is het dan dus een generatie overgeslagen, dat is ook wel eens lekker als je al zo'n wildebras hebt gehad.

[EricaM]

@Soraya.... thanks for the compliment.

Super leuk om al jullie ervaringen ook te lezen. In ieder stukje herken ik weer zoveel. Ook bij de pups die het voorbeeldig doen, herken ik natuurlijk sommige stukjes. Want het blijft liefde wat je in huis hebt gehaald. En de ene pup uit zijn/haar liefde op een andere manier dan de ander.

En dat Dean en Bram in de verte familie zijn, dat kon ook bijna niet anders.

Uiteindelijk komen we er volgens mij allemaal op uit dat de liefde voor onze labradors onbetaalbaar is.

[toos]

Nou jullie kennen Lobke dus niet maar Lobke is dus echt een geweldig leuk ding. Een Nixie in vrouwelijke vorm eigenlijk is Nixie een kloon van mama in een geel jasje en mannelijk dus tsja. Waar dit vandaan komt