Labradorforum

royenmarjolein schreef:

royenmarjolein schreef:Arme mup!
Ik kan mij goed voorstellen dat die vrouw zich schuldig voelt. En liegen vind ik al helemaal niet kunnen over de rug van een dier. Ben dan eerlijk!

....mijn reactie heeft betrekking op het artikel en natuurlijk niet op de nieuwe geliefde van milo

LOL!!!!!

milo schreef:Ja inderdaad, dat is net of je een kind hebt maar je partner daar niet achter staat.. Nou, King en nieuwe vriend van mij mogen elkaar wel volgens mij King mag alleen niet zo claimen, dan zegt vriend: 'Nee King, niet dominaten, Lianne is mijn vriendinnetje'.
Dat is wel lastig hoor, want ik heb 2 vriendjes

Hebben we toch goed geregeld 2 vriendjes
Guus is ook een claimer hoor het liefste zit hij
er tussen.... en dan bij vrouwtje op schoot

Ja he, en dan zo kijken met die ogen, met zijn kop op mijn schoot.. Begrijp het ook wel, normaal is alle aandacht voor hem. Maar, hij begint er nu aan te wennen, gelukkig!:)

Maar ik begrijp best dat het voor een ander best irritant kan wezen wanneer een hond steeds de aandacht claimt. Baasje moet goede tussenweg vinden hierin vind ik, hond kan er niks aan doen en moet ook wennen aan de nieuwe situatie. Ik vind het ongelooflijk gevoelloos dat je een hond kan dumpen voor een 'liefde', die je tenslotte nog maar net kent!!! Je doet toch ook je kinderen niet weg.. ongelooflijk..

milo schreef:


Je doet toch ook je kinderen niet weg.. ongelooflijk..

Toch wel, mijn vader kreeg, na het overlijden van mijn moeder, een vriendin en heeft doodleuk tegen mij gezegd dat hij voor haar heeft gekozen. Ondanks dat ik hem vertelde dat hij niet hoefde te kiezen heb ik daarna niets meer van hem gehoord. Nooit gedacht dat dit zou kunnen gebeuren, we waren twee handen op één buik.

Maar ik zou Youri, mijn lieve oude mannetje, nooit aan de kant hebben geschoven voor niets of niemand niet.

Alice van Ginkel schreef:

milo schreef:


Je doet toch ook je kinderen niet weg.. ongelooflijk..

Toch wel, mijn vader kreeg, na het overlijden van mijn moeder, een vriendin en heeft doodleuk tegen mij gezegd dat hij voor haar heeft gekozen. Ondanks dat ik hem vertelde dat hij niet hoefde te kiezen heb ik daarna niets meer van hem gehoord. Nooit gedacht dat dit zou kunnen gebeuren, we waren twee handen op één buik.

Maar ik zou Youri, mijn lieve oude mannetje, nooit aan de kant hebben geschoven voor niets of niemand niet.

Weet niet wat ik moet zeggen, wat afschuwelijk zal dat voor je geweest zijn, en nog....

Jeetje, ik kan me daar toch helemaal niks bij voorstellen, hoe je zoiets kan doen, waar is dan je hart gebleven, vreselijk...

Guus schreef:

Alice van Ginkel schreef:

milo schreef:


Je doet toch ook je kinderen niet weg.. ongelooflijk..

Toch wel, mijn vader kreeg, na het overlijden van mijn moeder, een vriendin en heeft doodleuk tegen mij gezegd dat hij voor haar heeft gekozen. Ondanks dat ik hem vertelde dat hij niet hoefde te kiezen heb ik daarna niets meer van hem gehoord. Nooit gedacht dat dit zou kunnen gebeuren, we waren twee handen op één buik.

Maar ik zou Youri, mijn lieve oude mannetje, nooit aan de kant hebben geschoven voor niets of niemand niet.

Weet niet wat ik moet zeggen, wat afschuwelijk zal dat voor je geweest zijn, en nog....

Dank je wel, ik heb het er ook erg moeilijk mee gehad. Het ergste vond ik het voor Youri. Hij was vaak bij Opa, vooral na het overlijden van mijn moeder, en dan gingen ze hele stukken lopen en zaten samen lekker te smikkelen. Maar dat kon toen niet meer en als Youri voor mijn vader ging zitten (hij was helemaal gek van mijn vader) dan was het: Wat is er nou?? En tegen mij: Wat loopt die hond toch te hijgen? Youri was toen al 13 jaar en begon toen problemen te krijgen met zijn stembanden. Zo zie je maar hoe dingen kunnen veranderen.

Gek he... mensen worden soms echt blind door liefde denk ik dan, anders kan toch niet? Ik kan het me gewoonweg niet voorstellen..