Wennen aan een nieuwe Max

[esmoezie]

Moet je nagaan hoe erg Max door zijn hormonen gedreven werd!
Kan me best voorstellen dat je even moet wennen aan de "nieuwe" Max

Keo werd ook zoveel gemakkelijker met het implantaat. Hij had nog wel genoeg pit, maar was weer speels en baasgericht. Hij liet zich nog steeds niet berijden, al hadden andere reuen daar duidelijk wel meer interesse in.
Maar castreren durf ik (nog) niet aan. Hij ging, in de laatste maanden van het implantaat, plassen in zijn slaap. Dus ben bang dat hij incontinent zal worden door castratie. (al kon dit ook heel goed door de uitwerking van het implantaat komen en juist dus door de hormonen die de kop opstaken)

Tja... hij is wel eens irritant door zijn hormonen. Piepen en zeuren om naar buiten te mogen, als hij de kans krijgt proberen te rijden op sommige teefjes, tijdens het wandelen altijd die hoge staart, zo hoog mogelijk markeren. Hij is, als een rode lap voor een stier, doelwit voor andere dominante reuen. Die vliegen hem aan als ze kunnen. En zelf begint hij ook ooit te provoceren naar andere dominante mannetjes.

Echter... het kan nog allemaal veel erger. Die staart kan nog steeds wel laag hangen als hij bepaalde reuen ontmoet waar hij wel respect voor heeft. Teefjes kan ik vermijden. Dat gepiep, gesnuffel en markeren kan ik negeren en aan de lijn niet toelaten.

Het lastigst vind ik toch de agressie die hij blijkbaar uitlokt bij andere reuen. Meestal zijn het van die Stafford-achtigen die zo op hem reageren en dat vind ik toch wel wat eng. Wat als ze hem een keer goed te pakken krijgen?

[wobbetje]

Zabbo is gecastreerd op 16 mei van dit jaar omdat de DA het aanraadde vermits Zabbo elke hond die hij tegenkwam wou berijden en totaal niet te corrigeren was... maar eerlijk gezegd ben ik nog altijd aan het wachten op resultaat Oké hij trekt minder aan de lijn maar dat kan ook komen door goed met hem te trainen, voor de rest wil hij nog naar elke hond die we tegenkomen, zit hij nog steeds constant met zijn neus in de grond, markeert hij nog veel en als er teveel prikkels zijn rondom hem dan gaat hij erg in zijn lijn hangen. Het enige wat we kwijt zijn , zijn de groene druppels en het rijgedrag op andere honden maar dat is dan ook alles volgens mij.... wat natuurlijk op zich al wel een goed resultaat is want daarvoor heb ik het ook laten doen...
wandelen met Zabbo is nog dikwijls geen makkie, ook al gaat het nu al wel voor 60 % beter als toen ik hem net had... maar soms droom ik er van dat hij gewoon rustig naast mij loopt en niet elke hond (of kat, konijn, eekhoorn, opvliegend bladje, rondvliegend plastic zakje, of wat dan ook een jachtobject vindt )

Je vraag je af of Max nu wel gelukkig is , maar als hij constant zo opgefokt is en druk dat kan toch ook niet leuk zijn voor hem ? en ook niet voor jou , want uiteindelijk is dat toch behoorlijk vermoeiend met een sterke hond als een labrador ?
En zo lang hij nog speels en happy is als hij niet aan de lijn is, zou ik mij toch niet al te veel zorgen maken...

Groetjes
Martine

[Roos]

Het lastigst vind ik toch de agressie die hij blijkbaar uitlokt bij andere reuen. Meestal zijn het van die Stafford-achtigen die zo op hem reageren en dat vind ik toch wel wat eng. Wat als ze hem een keer goed te pakken krijgen?

Sam trekt dit ook aan bij andere honden, eerder door zijn joehoe speeltijd en nu omdat hij sommige honden eng vindt.
Mijn oplossing is door met slecht weer te gaan lopen als ik weet dat het ergens druk is of een rustige plek op te zoeken.
Of castratie hierbij helpt durf ik te betwijfelen, de patsers zullen hem nog steeds wel vinden ben ik bang.
Ontwijken maar die stefford/herder-achtigen, lijkt mij het verstandigst, doen wij ook

[royenmarjolein]

Zabbo is gecastreerd op 16 mei van dit jaar omdat de DA het aanraadde vermits Zabbo elke hond die hij tegenkwam wou berijden en totaal niet te corrigeren was... maar eerlijk gezegd ben ik nog altijd aan het wachten op resultaat Oké hij trekt minder aan de lijn maar dat kan ook komen door goed met hem te trainen, voor de rest wil hij nog naar elke hond die we tegenkomen, zit hij nog steeds constant met zijn neus in de grond, markeert hij nog veel en als er teveel prikkels zijn rondom hem dan gaat hij erg in zijn lijn hangen. Het enige wat we kwijt zijn , zijn de groene druppels en het rijgedrag op andere honden maar dat is dan ook alles volgens mij.... wat natuurlijk op zich al wel een goed resultaat is want daarvoor heb ik het ook laten doen...
wandelen met Zabbo is nog dikwijls geen makkie, ook al gaat het nu al wel voor 60 % beter als toen ik hem net had... maar soms droom ik er van dat hij gewoon rustig naast mij loopt en niet elke hond (of kat, konijn, eekhoorn, opvliegend bladje, rondvliegend plastic zakje, of wat dan ook een jachtobject vindt )

Je vraag je af of Max nu wel gelukkig is , maar als hij constant zo opgefokt is en druk dat kan toch ook niet leuk zijn voor hem ? en ook niet voor jou , want uiteindelijk is dat toch behoorlijk vermoeiend met een sterke hond als een labrador ?
En zo lang hij nog speels en happy is als hij niet aan de lijn is, zou ik mij toch niet al te veel zorgen maken...

Groetjes
Martine

Ik denk dat je gelijk hebt. Wellicht was het 'vuurtje' gewoon zijn onrust die ik foutief interpreteerde Arme kerel...
Ook is het natuurlijk veel leuker om nu te wandelen aangezien Max niet meer gecorrigeerd hoeft te worden, lijkt mij voor hem ook veel leuker. Een wandeling wordt een succeservaring waar hij natuurlijk ook beloond voor wordt.

Mbt Zabbo. Ik denk dat een castratie niet voor alle punten een oplossing kan bieden. Ik merk dat Max toch sneller te neiging heeft tot overprikkeling dan Bob. Kleine Bob houdt in iedere situatie het hoofd kalm en kan in het geval van overprikkeling sneller gekalmeerd worden. Daarnaast is Bob ontzettend baasgericht; zo baasgericht zal Max nooit kunnen worden. Ook is Max ondeugender en dominanter dan Bob. De rust die ontstaan is door de castratie biedt nieuwe mogelijkheden. Alles wat ik heb getraind, was opeens mogelijk zonder opnieuw te hoeven beginnen. Hij snapt de commando's en snapt wat ik van hem wil en nu door het wegnemen van zijn onrust komt de boodschap aan. Ik denk dus dat het bij Zabbo een kwestie zal zijn van hard blijven trainen. De eerdere baasjes van Zabbo hebben hem ws veel meer ruimte gelaten om het gedrag te vertonen en zijn gedrag is dus zelfbelonend geweest. Nu jij hem iets anders wilt leren, heeft hij diep in zijn wezen de ervaringen van vroeger. Het is veel werk om dit eruit te trainen. Ik heb Max als pup bij iedere hond en wandelaar gelaten ivm goed socialiseren. Sinds dat hij 6 maanden is, ben ik hard begonnen om het eruit te trainen. Wij zitten op de goede weg, maar of ik het er ooit ga uitkrijgen? Of zijn ontstuimigheid bij de DA. Onze DA heeft een heel charme-offensief ingezet zodat kleine Max niet bang werd voor de DA. En bang is hij inderdaad niet. Hij verbouwt de praktijk en daagt de DA nu nog uit voor een stoeipartij. De DA is zijn beste vriend, want daar krijg je een lekker koekje en de DA wilt ook wel eens stoeien

[esmoezie]

Het lastigst vind ik toch de agressie die hij blijkbaar uitlokt bij andere reuen. Meestal zijn het van die Stafford-achtigen die zo op hem reageren en dat vind ik toch wel wat eng. Wat als ze hem een keer goed te pakken krijgen?

Sam trekt dit ook aan bij andere honden, eerder door zijn joehoe speeltijd en nu omdat hij sommige honden eng vindt.
Mijn oplossing is door met slecht weer te gaan lopen als ik weet dat het ergens druk is of een rustige plek op te zoeken.
Of castratie hierbij helpt durf ik te betwijfelen, de patsers zullen hem nog steeds wel vinden ben ik bang.
Ontwijken maar die stefford/herder-achtigen, lijkt mij het verstandigst, doen wij ook

O ik vermijd ze zeker, ga er iig niet gezellig samen mee wandelen
Deze honden kom ik normaal gesproken aangelijnd tegen, maar laatst liep er een stafford los voor zijn huis en 1x kon het baasje van een stafford hem niet meer houden (was niet op aan het letten).

Ik weet door het implantaat dat castratie zeker helpt bij Keo. Zijn houding werd toen anders, waardoor honden die hem normaal willen villen, ineens niet meer uitvielen naar Keo.