Pongo is tot het laatst in de weer geweest met het versjouwen van spullen. Dit was zijn lust en zijn leven. Hij was een zeer energieke met een grote “will to please” Ook was Pongo zeer geliefd bij zowel de buurtkinderen (He Pong, waar is je stokbrood), als de buren (een aantal buren kwamen zelfs afscheid nemen of zeiden we hebben er de hele dag aan gedacht).
Toch was Pongo aan het einde. 3 maand geleden begonnen de klachten. 8 januari jl. is door de dierenarts de diagnose gesteld. De prostaatkanker begon hem te slopen. Hij kon zijn plas en poep niet of nauwelijks meer kwijt en begon af te vallen. Toen de dierenarts kwam zag je hem kijken, wat moet jij hier? Gerda heeft hem op zijn hondenbed gelegd en zei “het was net alsof Pongo zich overgaf, zijn hartje begon heel rustig te slaan. Na het spuitje is Pongo toen heel vredig ingeslapen.
We hebben aan Pongo een kanjer van een hond gehad.
Dit wilden we jullie graag laten weten.

Gert en Gerda Zeemering



