Ik heb het er nog steeds zo vreselijk moeilijk mee.
Dan komen die nare laatste dagen weer terug en zit ik mezelf van alles te verwijten.
Ook dat ze wel eens niet zo snel wilde lopen en dan liep ik te mopperen. Nu besef ik, dat ze waarschijnlijk echt hartstikke moe is geweest.
Vanmorgen was de buurvrouw even om een kopje koffie te drinken. Zij wist ook dat Quincy vandaag jarig was. Dat kan ze goed onthouden omdat haar dochtertje 2 dagen eerder jarig is.
Ze heeft net even een bosje bloemen uit haar tuin gebracht en dat heb ik bij Quincy's urn neergezet.
Pfffft, meisje, wat mis ik je toch.



