Pagina 1 van 1

Quincy zou vandaag 8 jaar geworden zijn.

Geplaatst: 09 sep 2008, 11:39
door Labje
Vandaag zou Quincy 8 jaar geworden zijn.
Ik heb het er nog steeds zo vreselijk moeilijk mee.
Dan komen die nare laatste dagen weer terug en zit ik mezelf van alles te verwijten.
Ook dat ze wel eens niet zo snel wilde lopen en dan liep ik te mopperen. Nu besef ik, dat ze waarschijnlijk echt hartstikke moe is geweest.
Vanmorgen was de buurvrouw even om een kopje koffie te drinken. Zij wist ook dat Quincy vandaag jarig was. Dat kan ze goed onthouden omdat haar dochtertje 2 dagen eerder jarig is.
Ze heeft net even een bosje bloemen uit haar tuin gebracht en dat heb ik bij Quincy's urn neergezet.
Pfffft, meisje, wat mis ik je toch. :cry:

Geplaatst: 09 sep 2008, 11:49
door Dinie
Dit zijn van die dagen dat je ze nog 'meer' mist dan op 'gewone' dagen!
Veel herinneringen komen dan toch extra naar boven.

Sterkte voor vandaag! :knuffel:
En een knuffel voor de momenten dat je het nodig hebt! :knuffel:

Geplaatst: 09 sep 2008, 11:50
door Labje
Dinie schreef:Dit zijn van die dagen dat je ze nog 'meer' mist dan op 'gewone' dagen!
Veel herinneringen komen dan toch extra naar boven.

Sterkte voor vandaag! :knuffel:
En een knuffel voor de momenten dat je het nodig hebt! :knuffel:
Dank je wel. hoor.
Ik zit nu gewoon een potje te janken. Doe ik wel vaker , hoor, maar nu wat heftiger.

Geplaatst: 09 sep 2008, 16:00
door Henny--Joy
Ja dat zijn van die akelige dagen, die wil je gewoon eigelijk niet meemaken.
En huilen mag hoor het is ook niet zomaar "iets" wat bij je weg is.
Sterkte voor vandaag.

Geplaatst: 10 sep 2008, 18:07
door jane
Kan me wel voorstellen hoe je je voelt, het blijf zo'n gemis.
En hier word ook nog regelmatig een traantje gelaten, door een foto of als een van de andere honden iets doet wat Jane ook altijd deed, het zijn echt van die momenten dat ik haar vreselijk mis.

Ze was ook zo jong nog die kanjer van jou :(

Geplaatst: 12 sep 2008, 00:51
door molletje
beetje mostert na de maaltijd...
ze blijven steeds terugkomen hè, die dagen. Verjaardag en dag van overlijden zijn extra moeilijke dagen. Maar soms ook ineens "zomaar". Maak jezelf niet te veel verwijten? Je hebt goede beslissingen genomen op het moment dat ze nodig waren. Ik herken het wel hoor, "had ik nou maar dit", en "als"... Maar terugdraaien kan je niet meer. Denk aan alle goede dingen die jullie samen beleeft hebben. Bekijk foto's en huil als je daar behoefte aan hebt. Dat je haar nu even extra mist, zegt heel veel over de band die jullie hadden.
Heel veel sterkte! :knuffel: Karen