Gedicht

[Luc en Kjenta]

Als ik denk aan het verleden
niet leef in het nu en heden.
Liep ik nog kerngezond
in het bos met m'n hondjes rond.

Altijd honden aan mijn zij
een leven zonder hond zou niet passen bij mij
ja een echte hondenhek
die gaat twijfelen aan dit gebrek

Wat kan ik nu mijn honden geven?
als ik me in rolstoel en scoot moet begeven
Hier over denkend een diep verdriet
afscheid van ze nemen ik kan het niet

Maar ze krijgen niet wat ze verdienen
uitlaten,even lekker hollen ik kan wel grienen
ik zal een keus moeten maken terwille van
opdat mijn honden ook als een hond leven kan.

Dan komt de dag dat ik worstelend en wel
me een weg baan op internet en vindt al snel
de hulphond en al wat ie kan en doet
voor mij het teken zo is het goed

Bijt me vast in zoeken naar
geef niet op en kijk zie daar
eindeljk waar ik wezen moet
iemand die aan support-dogs honden trainen doet

Die me bij staat met raad en daad
en juist dat geen waar het mij om gaat
M'n honden weer lekker in hun vel
leren enthousiast en heel erg snel

Komen zo weer tot hun recht
delen met mij een nieuw gevecht
Vechten voor een nieuw bestaan.
Gehandicapt of niet we komen er aan.

Een gedicht opgedragen aan alle mensen die een gehandicapt hebben.
We leven mee met jullie .

Luc en Kjenta

[Miske]

Prachtig! En inderdaad geweldig dat die woeffies er zijn voor ons en zoooo graag werken!

[Linda]

Mooi gedicht

[Els]

Mooi!