Het blijft verdrietig he! Barney, onze vorige labrador, hebben we ruim 1,5 jaar geleden in moeten laten slapen, maar het verdriet steekt af en toe nog behoorlijk de kop op . Hij houdt een plaatsje in ons hart ...
Groetjes, Tanja
Laughter is timeless, imagination has no age and dreams are forever ...
Marron R.I.P Ayay (AYAY Cuidado v't Chielewout ) (F) La Paz (Cuidado Roses Of Faskally's Fauve) (F) Suez ( Roses Suez por M Of Faskally's Fauve) (F) Topaz ( Call me Revelry Of Faskally's Fauve ) (F) Brazz ( Play Mor Viva la Vida ) (F) Riv ( Play Mor U gotta B Quick) (M)
Ja, de tijd gaat maar door terwijl voor jou de tijd is stil blijven staan. We moeten door, meid. Onze bikkels zouden niet willen dat we zo verdrietig bleven, maar ik heb ook nog steeds zo veel pijn. Het is voor mij bijna 5 maanden. We doen ons best, hé? Ik denk aan je, liefs Alice.
Sterkte hoor, 3 maanden is toch eigenlijk niets!
Je blijft ze gewoon missen. Mijn vorige lab Max is alweer 2 jaar geleden overleden en soms denk er nog steeds aan.
Zelfs nu ik Baco heb, moet ik nog wel aan hem denken. Het blijft gewoon moeilijk, zijn toch je maatjes!
IK weet wat je bedoelt. Onze Bas is al zo lang over de regenboog en toch steekt het verdriet om hem nog regelmatig de kop op. vooral als Sam iets heel goeds doet. het klinkt raar, maar juist dan is het gemis er weer, zonder iets aan Sam af te doen, hoor
3 maanden of korter of langer... het maakt niet uit.. het gemis blijft maar zal echt een plekje krijgen, denk ik... gelukkig heb ik het nog niet meegemaakt.
Veel sterkte met het gemis.
Groetjes Tilly
Pootje van Gina & Akka
*Er is op de wereld geen betere psychiatrie, dan een hond die je gezicht aflikt*
Vreselijk is dat he?! dat we verder moeten zonder onze kanjers!! We missen ze iedere dag!! en vergeten doen we ze echt nooit! Bruno was uniek zoals Buddy voor mij uniek was!
Weet je, ik heb nog naar jouw site over Bruno gekeken. Er komt zoveel liefde uit wat je over hem geschreven hebt en wat straalde Bruno zo veel liefde uit
Het is hier nog steeds zo stil zonder jou...
Ik heb 14 jaar en 8 maanden lang zo intens van je genoten.
Ook ik sluit me aan met wat Sarah schrijft. Het blijft wennen.....
Ik weet niet hoe jullie het ervaren maar toen ik in de gaten had dat Bo uit de regenboog was, moest ik toch wel even slikken. Net of ze nu 'echt' weg was.....