bijna een tweede labje!
Geplaatst: 04 dec 2009, 11:32
Ik had vanmorgen bijna een tweede labje gehad
Toen Guus en ik vanmorgen onze ochtendwandeling door de duinen maakte zag ik in de verte een verhitte vrouw staan die haar hond stond te roepen, dus toen we langsliepen vroeg ik of ze haar hond zocht ( inderdaad vragen naar de bekende weg) nou en toen begon ze
dat ze een k.thond had die nooit luisterde en dat die hond wat haar betreft helemaal niet meer terug hoefde te komen en dat hij naar haar man wel luisterde maar dat hij haar constant uitdaagde en dat ze vanf het begin af aan geen band met die ... hond had.
En net toen ze nog een keer gilde KOM HIER en IK GA HOOR DAAAAAG kwam er tot mijn verbazing een labje aanlopen, een zwarte met de meest ondeugende kop die ik ooit gezien heb!
Maar die was pas 6 maanden ofzo!!!!!!
Hij kwam aanrennen en sprong omhoog greep haar jas vast en liet niet meer los zoooooo stout zie je wel zei ze hij bijt ook de hele tijd hij kan niet normaal spelen volgens mij is hij niet helemaal goed.
Ze vertelde dat ze een jaar geleden hun oude hond waar ze mee kon lezen en schrijven had moeten laten inslapen en dat ze spijt had van haar beslissing om een labrador te nemen omdat die zo lekker makkelijk waren.
Inmiddels waren Guus en haar hond leuk aan het spelen en nadat ik had gezegd dat hij nog jong was en dat ze misschien met hem op cursus kon gaan en dat hij zo leuk was en het allemaal wel beter zou worden blabla zei ze wil jij hem niet hebben???????
Even dacht ik
...... waarom niet ?
Even zag ik al een romantisch beeld voor me met 2 labjes die binnen heerlijk tegen elkaar aan liggen te slapen en ik vond het ook zo zielig voor dat hondje dat haar de hele tijd aan het uitdagen was omdat hij gewoon een beetje postieve aandacht wilde maar toen heb ik heel verstandig gezegd NEE dat kan echt niet daar heb ik geen tijd voor en daar vind ik Guus nog te jong voor
Toen zei zei nou ik denk ook niet dat mijn man het goed zou vinden want die is stapel op hem (gelukkig maar)
Toen we weer afscheid namen moest ze haar hondje nog te pakken krijgen
nou ik heb nog nooit zo'n duidelijk voorbeeld gezien van hoe het NIET moet denk ik het hondje ging in rondjes om haar heen rennen en kwam af en toe dichtbij en als ze hem bijna te pakken had (ja ze rende er achteraan) dan rende die weer hard weg en ging haar uitdagend aan staan lkijken
en toen ze hem met een snoepje had gelokt greep ze hem in zijn nekvel en werd boos dat hij niet geluisterd had
Ze liepen weg en toen zag ik nog net dat het hondje haar in haar laars pakte en dat ze bijna struikelde sorry hoor maar ik moest een beetje lachen erom, hondje zag er verder gewoon goed uit en zal best goed verzorgd worden maar ze begrepen elkaar totaal niet.
Wel zielig eigenlijk voor allebei als het niet brengt wat je er van verwacht hoe zou dat verder gaan ???????
Zou het kwartje nog vallen of zou dat altijd zo blijven?
Toen Guus en ik vanmorgen onze ochtendwandeling door de duinen maakte zag ik in de verte een verhitte vrouw staan die haar hond stond te roepen, dus toen we langsliepen vroeg ik of ze haar hond zocht ( inderdaad vragen naar de bekende weg) nou en toen begon ze
En net toen ze nog een keer gilde KOM HIER en IK GA HOOR DAAAAAG kwam er tot mijn verbazing een labje aanlopen, een zwarte met de meest ondeugende kop die ik ooit gezien heb!
Maar die was pas 6 maanden ofzo!!!!!!
Hij kwam aanrennen en sprong omhoog greep haar jas vast en liet niet meer los zoooooo stout zie je wel zei ze hij bijt ook de hele tijd hij kan niet normaal spelen volgens mij is hij niet helemaal goed.
Ze vertelde dat ze een jaar geleden hun oude hond waar ze mee kon lezen en schrijven had moeten laten inslapen en dat ze spijt had van haar beslissing om een labrador te nemen omdat die zo lekker makkelijk waren.
Inmiddels waren Guus en haar hond leuk aan het spelen en nadat ik had gezegd dat hij nog jong was en dat ze misschien met hem op cursus kon gaan en dat hij zo leuk was en het allemaal wel beter zou worden blabla zei ze wil jij hem niet hebben???????
Even dacht ik
Even zag ik al een romantisch beeld voor me met 2 labjes die binnen heerlijk tegen elkaar aan liggen te slapen en ik vond het ook zo zielig voor dat hondje dat haar de hele tijd aan het uitdagen was omdat hij gewoon een beetje postieve aandacht wilde maar toen heb ik heel verstandig gezegd NEE dat kan echt niet daar heb ik geen tijd voor en daar vind ik Guus nog te jong voor
Toen zei zei nou ik denk ook niet dat mijn man het goed zou vinden want die is stapel op hem (gelukkig maar)
Toen we weer afscheid namen moest ze haar hondje nog te pakken krijgen
Ze liepen weg en toen zag ik nog net dat het hondje haar in haar laars pakte en dat ze bijna struikelde sorry hoor maar ik moest een beetje lachen erom, hondje zag er verder gewoon goed uit en zal best goed verzorgd worden maar ze begrepen elkaar totaal niet.
Wel zielig eigenlijk voor allebei als het niet brengt wat je er van verwacht hoe zou dat verder gaan ???????
Zou het kwartje nog vallen of zou dat altijd zo blijven?