Ik had eigenlijk al een vermoeden. Want ze zijn nooit zo fanatiek. Dus wat doe ik. Ik til de stoel aan de voorkant op.
Schiet er zijwaarts een muisje onderuit. Precies Nulay voor de poten.
Nou, onze kater Thomas kon hier nog wat van leren.
Hap slik weg. Levend en wel. Ik heb gewoon het idee dat ik de muis nog zie bewegen in de buik. Jakkie.

