Labradorforum

Vandaag, of tenminste vanmiddag, even een off day.
Gingen we lekker onze middagwandeling doen in het bos. Mag Joppe lekker los. Maar meneer heeft het wel steeds erg druk met het eten van vermolmde stokken dus het was een voordurend: Nee, los....
Op een gegeven moment heeft hij een flink stuk rubber te pakken, het leek op een kapotte tennisbal. Omdat dat mij absoluut ongeschikt leek om te eten riep ik direct "los". Maar helaas, daar dacht hij anders over, dus wegrennen ermee. Nu weet ik dat er achteraan rennen het tegenovergestelde effect heeft, dus ik heel demonstratief de andere kant op. Kwam hij direct weer terug, maar met een bloedgang mij voorbij rennend, en met een blik van... pak het dan!! Ik was ondertussen al aardig
Na zo'n vijf minuten kon ik hem eindelijk bij zijn halsband graaien en het stuk rubber uit zijn bek trekken.
De rest moest meneer voor straf aan de lijn lopen, en dat is niet leuk in het bos waar je anders altijd lekker los mag.
Later even naar het postkantoor, door stukje winkelstraat, denkt hij ineens dat hij iedere voorbijganger moet begroeten, en mij daar naar toe moet sleuren, kortom, dat was na iedere 2 meter terug, zit, en opnieuw naast. ( is nog jong zeker? Moet nog veel leren zie ik wel... en meer van dat soort commentaar.. )
Maar in het postkantoor keurig zit en wacht, en zelfs niet van zijn plek toen hij aangesproken werd.
Kortom, er is nog hoop.... ( hoop ik)

komt wel goed hoor
ook al denk je op zulke momenten...: als iemand zegt "wat een leuk hondje" dan kan hij hem zo mee krijgen
Even vol houden nog, je bent echt op de goede weg!

Af en toe kun je ze letterlijk achter het behang plakken hé

Je kunt het wel mooi vertellen.....

Vind het wel grappig om te lezen, komt me nl. wel bekend voor.
Gewoon volhouden, dan komt het vanzelf goed. Dat zeiden ze toen ook tegen mij. Ik dacht toen van ja, ja, ik geloof er niets van.
Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen met hier en daar nog een eigenwijze bui.

Het zal ook allemaal vast goed komen!
Meestal gaat het ook prima hoor, maar soms....
Toen ik het op schreef lag hij lekker te snurken in zijn bench en dan is hij zooo lief
We blijven volhouden, en de leeftijd zal ook wel mee gaan spelen.
En vanochtend het eerste korte rondje is hij niet van mijn zij geweken.

Welkom in het tijdperk maar gaat gelukkig weer voorbij

hahaha ik zie het helemaal voor me!
Guus is nu 16 maanden en die heeft ook nog weleens zo'n dag dat hij denkt dat iedreen hem de leukste hond van de wereld vind en iedereen even moet begroeten
Maar als ze dan weer heerlijk in hun mandje liggen is alles weer vergeten!

Nou als dat geen labje is.................

heeeeeel herkenbaar hier

een echte lab!!

Het komt goed........

ooit...

ooooooooooooooooooooo wat is dit henken baar zit ook in deze fase

Leuk verhaal.

Yana is 5 en wil nog steeds elke voorbijganger begroeten. Gelijk met haar neus een jaszak in om te kijken of diegene iets te eten bij zich heeft.

Ze wil iedereen kroelen, niet erg maar als mensen overduidelijk bang zijn wordt ze nog lomper .

Heel herkenbaar! Bram is net zo... Er zijn momenten dat hij zo goed luistert , maar soms

En inderdaad, op straat/bos continu alles in z'n bek stoppen. En zo trots als een pauw z'n prooi laten zien maar het niet willen laten afpakken. Waar zal dat nou aan liggen?? Hebben ze dan honger die pups, of is het iets anders?? Wie daar antwoord op kan geven