Altijd hebben we gezegd: hier lazert hij nog eens in het water.
En dan moeten we erin, want zelf kan hij er niet meer uitkomen.
Maar tot op heden was dat nog niet gebeurd.
tot vandaag dus.
Er dreef een dooie vis
langs de kant,en die wilde 'ie wel hebben.
op de heenweg er al langs,
op de terugweg weer.
Tot we plons hoorden.
Gelukkig stonden we dichtbij.
Nu is het zo dat we net bij een verjaardag vandaag kwamen,
en vanavond hebben we weer een feest.
Ik had een witte broek aan vanmiddag,
maar voor we de hond uit gingen laten heb ik die even uit gedaan.
Gijs had zich niet omgekleed.
Benco spartelde in het water,
en kwam wel naar me toe toen ik op mijn knieen in het gras,
tussen het riet, lag.
Ik kon hem aan zijn halsband naar me toetrekken
en uit het water halen.
Toen hij zijn voorpoten op de kant had,
kwam de rest 'vanzelf'
hij schudde meteen
(gelukkig had ik dus die witte broek uitgedaan...)
en ging daarna even sleetje rijden
Wat dat betekende weet ik niet,
want hiervoor deed hij het maar zelden.
(zou 'ie het van angst in zijn broek gedaan hebben ofzo
)Gelukkig is alles goed afgelopen,
Gijs zijn broek is nog schoon
en het hondje ligt hier nu lekker aan een pensstaafje te knagen.
Nog een beetje vochtig,
dat wel.
Roef (Matcho) 18-04-2008
van zijn gemaakt 
