Yari heeft ook 1x een hele nare ervaring met schrikdraad gehad...
Krijg er nog rillingen van als ik er weer aan denk...
Ze liep gewoon rond te keutelen zoals ze dat al jaren deed op het terrein waar ik mijn verzorgpaard destijds had staan.
Ze had het hele schrikdraad niet door wat om 't weiland wat erbij hoort zat...kreeg dus opeens terwijl ze een beetje liep te snuffelen een optater van jewelste...
Ze schrok ontzettend en schoot daardoor niet juist achteruit, maar vloog vooruit onder het schrikdraad door al piepend/jankend...
Ze was echt in blinde paniek (terwijl Yari altijd juist heel relaxed en heel zeker van zichzelf is). Ze reageerde helemaal niet meer op mijn roepen en bleef maar rennen, keihard...en kreeg dus wéér een optater toen ze het weiland weer af rende...
Ik hoorde haar weer janken...ging echt door merg en been...en ze was dus ook 't dijkje daar opgeschoten...
Uiteraard meteen er achteraan, dacht wel dat ze daar een stukje verderop stil zou staan...Yari was nog nooit weggelopen of wat ook, die blijft altijd wel bij je...maar nee dus, geen Yari...
Toen ik haar na een paar minuten nog nergens zag, heb ik direct amivedi gebeld...
We hebben vervolgens wel anderhalf uur lopen zoeken...ik hàd 't niet meer....
Ze had ook geen halsband om (juist omdat ik 't eng vind dat ze ergens achter kan blijven hangen). Schoot vanalles door m'n hoofd...
Allemaal boerderijtjes daar, mensen doen daar niet zo moeilijk, gaan ook zeker niet iets als Amivedi bellen of checken of ze gechipt is of niet als er opeens een vreemde hond op hun terrein loopt, maar zien wel hoe of wat en houden zo'n beessie uiteindelijk dan gewoon zelf...
Pffff...maar uiteindelijk na anderhalf uur werd ik dan toch gebeld door Amivedi. Waarschijnlijk was mijn hond gevonden....wel nadat ze een drukke 80 km weg over was gerend.
Ze deden nog moeilijk over het adres van diegene waar ze nu bij zat, maar ik kreeg het gelukkig toch en ben er direcht heen gerend...
Een gepensioneerde man kwam direct naar buiten en zei dat hij idd een hond had opgevangen die hij net over had zien rennen...gelukkig was ze direct naar hem toegerend en liep ze met hem mee.
Ik vergeet 't nooit meer...we liepen naar zijn schuurtje en Yaartje had me al gehoord, ze stond rechtop met d'r pootjes over zo'n half deurtje heen te piepen en te kwispelen....janken dat ik deed!!!!!!!!
Wat was ik blij!!!
Gezien haar operatieverleden (ED, HD, knie, etc) was ik als de dood dat ze nu ook weer iets aan d'r gewrichten zou mankeren, doordat ze mss wel aangereden geweest was, maar gelukkig mankeerde ze helemaal niets!
Door 't oog van de naald gekropen dus....
Sorry voor 't lange verhaal...maar dit is mijn enige en laatste (mag ik hopen) ervaring met schrikdraad...
Als er nu ergens schrikdraad is, zorg ik dat ze er niet bij in de buurt kan komen....