Hij heeft veel moeten leren , de bruine kleine beer. En dat heeft hij ook. Vooral tussen zijn eerste en twee en half jaar heeft hij mij af en toe veel grijze haren bezorgd, maar goed, daar heb je tenslotte een kapper voor.
Maar hij heeft mij ook veel lach momenten gegeven, want oh oh, wat is het een clown.
Hij is de dikste vriend van Toosje, ze houden echt van elkaar, was meteen hartstikke lief voor Nulay en zelfs onze kater Thomas heeft hem in zijn poezenhart gesloten.
Van kleine bruin beertje tot stoere bruine man, met een zuiver karakter , een heerlijke kroelkip.
De enige hier thuis van de honden die hele gesprekken met mij aangaat, heel hilarisch.
Alweer drie jaar, ik zie hem nog zo binnenkomen:

In mijn ogen is hij prachtig geworden, maar ja, dat vind iedereen van zijn eigen hond.
Voor geen goud wil ik hem meer kwijt en ik hoop dat hij nog heel veel jaren in ons gezellige roedeltje blijft.
Mijn stoere kanjer.





