Hij zit dan te ontbijten, journaal te kijken en Maggie te kroelen.
(Hoezo kan een man niet multitasken?

Na het ontbijt gaan wij ons klaar maken om te gaan werken.
Ik zeg nog: Haal Maggie van de bank, want die komt er alleen niet vanaf.
( sinds ze wat ouder wordt vind ze het eng om van de bank te glijden)
Nee hoor, zegt mijn man, dat lukt haar wel, laat maar ze ligt net zo lekker.
Oké, als jij het zegt.
Kom ik om 2 uur thuis, staat Maggie in de bank. Helemaal blij dat ik weer thuis was.
Ik moest haar dus van de bank aftillen.

En i.p.v dat ze mij begroet, rent ze naar haar etensbakje waar yoghurt in zat, die mijn man bij het naar buiten gaan nog voor haar had klaar gezet.
Heeft het arme ding de hele ochtend op de bank moeten blijven, terwijl op 5 meter afstand een heerlijk bakje met yoghurt stond.

Toch zielig, hè?