King leeft nu zo'n half jaar bij ons en met veel plezier, hij is letterlijk en figuurlijk gegroeid en heeft veel vrienden door zijn lieve en speelse karakter.
Tot hij een paar weken terug ineens leek te beseffen dat hij een man is en daar ook iets mee moet. Van zijn vriendinnetje de amerikaanse bulldog blijft hij af, helaas moeten alle andere honden het ontgelden (lees: de honden van wie King denkt: 'oh, daar ben ik toch wel de baas over; )
Eerst maar even aangekeken maar zijn hormonen leken steeds meer controle over arme King te hebben. Labardormeetings ten spijt, want King dacht maar aan één ding (oké, en spelen..

Omdat hij zo'n snelle seksuele ontwikkeling lijkt door te maken en ik over twee weken op vakantie ga, gisteren toch besloten om een implantaat te laten zetten.
Eerst wilde ik wachten tot na de vakantie gezien mijn buren op hem passen en ik het heel erg zou vinden wanneer hij vervelende bijwerkingen zou hebben wanneer ik er niet bij zou kunnen zijn om voor hem te zorgen (Het is toch je kindje, nietwaar?..)
Nou goed. Nadat hij maandag bij een labradormeeting zó vreselijk hitsig was dat hij aan de lijn moest op een gegeven moment en hij woensdag een beetje té tof een andere reu aan het uitdagen was, heb ik gisteren de DA gebeld.
King was súper braaf, Da vindt hem ook erg lief en hij is verwend met koekjes.
94.- lichter maar met goed gevoel dat ik King ermee help.
Vandaag in het bos hield hij me nauwlettend in de gaten, was wel érg braaf en ging me beschermen toen een grote hond op mij afkwam (dat mag hij wel houden, dat stoere

Geen idee of de prik al helpt dus, maar hij gedraagt zich ineens wel voorbeeldig. Hopelijk blijft dat zo want de Da vertelde dat zijn gedrag de eerste week kan verergeren, we zullen zien..