en nu zit ik echt in zak en as. De problemen begonnen pas echt toen mijn vrouwtje zondag de woonkamer dweilde en hard moest boenen om bepaalde ondefinieerbare groene druppels te verwijderen. Die waren in ieder geval niet van mij. Ik verzorg mij zelf altijd goed! Vrouwtje dacht daar anders over zei ze tegen mijn baasje en ging hier op dit forum ten rade. Nee, dacht ik, niet op het forum. Daar halen zij en mijn baasje de raarste dingen vandaan om mij beter te laten luisteren. In ieder geval las ze op dit forum iets over die groene druppels en besloot zij voor de zekerheid contact op te nemen met de dierenarts. Die vond het beter dat ik samen met het vrouwtje even langskwam (lees:die wilde de zuurverdiende centjes van baasje en vrouwtje innen
). Dinsdag was het zover. Joepie, samen met het vrouwtje naar de dierenarts! Ik vind de dierenarts altijd erg leuk. De dierenarts is cool en de assistente is ook heel aardig. Ook zijn er altijd andere hondjes en andere dieren. Ik mocht zelfs bij vrouwtje voor in de auto
. Ik moest van haar 'zitten' op de stoel en ik ben de hele weg keurig blijven zitten. Vrouwtje zei dat ze erg trots op mij was. Bij de dierenarts was het cool. Ik mocht alleen van vrouwtje niet de assitente begroeten, maar moest van haar op een weegschaal gaan staan
. Dit vind ik niet zo leuk, maar toen ik als beloning een brokje kreeg vond ik het wel leuk om op de weegschaal te staan. De dierenarts was ook heel aardig. Die heb ik uitgebreid begroet. Ik moest van haar op de tafel gaan staan en toen begon zij ook al aan mijn plasser te frunniken 
Ze vertelde het vrouwtje dat zij een medicijn zou meekrijgen, maar dat castratie in de toekomst een mogelijkheid is als de medicijnen niet helpen. Casteren ?!? Mij ?!? Dacht het niet, he! Ik vond het dierenarts opeens veel minder aardig. Nadat vrouwtje de dure rekening had betaald gingen wij weer met de auto naar huis. Ik mocht weer voren in zitten!
Wat een feest!!!Thuisgekomen ging vrouwtje meteen aan de slag met een grote spuit en met een watje. Ik moest van haar gaan zitten, liggen en vervolgens plat. Dat deed ik graag voor het vrouwtje. Maar toen gebeurde het: mijn vrouwtje duwde de grote spuit in mijn plasser
en spoot vervolgens een koud goedje naar binnen. Dat liet ik mij natuurlijk niet gevallen en ik ben dan ook meteen weggelopen! Iedere keer als ik moest gaan liggen en plat moest, kwam ze met die spuit. Op een gegeven moment heb ik gewoon niet meer geluisterd. Lekker puh! Zeg maar dag met je spuitje! Toen kwam het baasje thuis en toen begon de ellende van voren af aan. Het baasje hield mij vast en het vrouwtje spoot die rotzooi in mij. Wat een ellende zeg! Maar ik vond het wel lief dat ik naderhand een koekje kreeg. Ik moet nu nog een aantal dagen deze ellende doorstaan
. Ik ben echt een erg zielig hondje!
