Onze vriend (pup 15 weken) zat twee daagjes niet helemaal lekker in zijn velletje en hij werd steeds rustiger.
Woensdag vond ik hem overdag al TE rustig, maar savonds was hij wel lekker aan het spelen en hij had ook al zijn eten op gegeten die dag.
Gisterenochtend was hij nog rustiger en bleef alleen maar op zijn kussen liggen. Bij het uitlaten ging hij alleen maar zitten en ik kreeg hem met geen mogelijkheid zover dat hij met mij mee ging, dus dan maar weer naar binnen.
In de middag vertrouwde ik de boel echt niet meer, want hij wilde ook niet meer eten, dus toen maar de dierenarts gebeld en ik kon meteen terecht. In de wachtkamer had hij behoorlijk lopen spugen en daarna ging het al weer een stukje beter met hem. Dus ik dacht toen: Goh er heeft dus toch iets dwars gezeten.
De dierenarts heeft alles gevoeld en nagekeken, maar kon niets vinden, want alles was in orde. Hij dacht dat het een infectie was, want hij had wel koorts en heeft hem een antibioticum spuitje gegeven.
Bij thuiskomst ging Vriend op zijn kussen liggen en kwam er niet meer vanaf.
Ik ben continu bij hem gebleven en op een gegeven moment stopte hij dus met ademen.....
Ik riep zijn naam en schudde hem een beetje en gelukkig ging hij toen weer verder met ademen.
Kan je net zien, ik was alleen thuis met mijn zoontje en gelukkig kwam de buurman de krant halen, dus ik vroeg hem of hij bij Vriend wilde blijven, zodat ik mijn zoontje naar bed kon brengen.
In dat kwartiertje (was heel snel met zoontje naar bed brengen
) was Vriend weer drie keer weggevallen en dat ik beneden kwam rolde hij helemaal zijn ogen weg.Ik heb meteen de dierenarts gebeld, MAAR DIE HAD GEEN TIJD, WANT WAS AAN HET OPEREREN EN ZOU MIJ BELLEN ALS HIJ KLAAR WAS
, daar kon ik het mee doen. En hij heeft nu nog steeds niet gebeld.Dus toen maar een andere dierenarts gebeld en daar kon ik meteen terecht. Bij aankomst stonden ze al met de deur open, op ons te wachten.
Vriend bleek nog hogere koorts te hebben. Ze hebben bloed afgenomen en een rongenfoto gemaakt. Op de foto was niks te zien (gelukkig) maar bepaalde bloedwaardes waren niet goed en te laag. Het eiwitgehalte bijvoorbeeld, maar dat kon komen omdat hij zoveel gespuugd had (smiddags en savonds) Ook zijn witte en rode bloedcellen waren veel te laag en volgens haar duidde dat dus op een ontsteking.
Het was zo erg met hem, dat ze hem dus niet mee durfde te geven, mee naar huis en ze wilde hem zelf mee naar huis nemen zodat hij goed in de gaten gehouden kon worden. Hij zou ook nog een infuus krijgen en een prikje om de koorts te laten zakken.
God wat een leegte als je dan thuiskomt, maar wel een fijn gevoel dat hij in goede handen is.
Ik heb bijna niet geslapen afgelopen nacht en ben heel erg brak.
Vanochtend werd ik netjes gebeld, dat het weer beter met hem gaat en dat ik hem kon halen.
Wat een geweldig geluid is dat blaffen dan op zo'n moment dat je binnen komt en je hoort hem boven iedereen uit.
Vriend is weer thuis !!!!!!!!!!!!!!!!!
Hij slaapt al de hele ochtend, maar dat vind ik logisch na zo'n heftige dag en nacht.
Wat kan een mens toch schrikken. En zo merk je wel weer, hoe snel je aan zo'n beesie gehecht raakt, want ik heb me toch een pot staan janken.
Kim en geleidehond op pensioen Olly, een zwarte labrador retriever van het Belgisch Centrum voor Geleidehonden te Tongeren.
Zelfs al ben je bezig laat je iemand in nood niet zo hangen, hadden ze je gelijk door moeten verwijzen vind ik. Beterschap voor Vriend hoor. 
Lola ( Kink's Lola van de witte hoeve's hof ) 7-3-1998 - 14-7-2008
Izzie ( Mayberry's Dream Curious Isabel) 4-2-2009
