Arme Bommel

[Bommel Achter 't Dijkje]

Zit ik met mijn laptop op schoot, naar de foto's te kijken die meedoen aan de fotowedstrijd voel ik Bommel tegen mijn benen aanduwen.
Ik kijk en zie de arme kerel helemaal verkrampen en trillen en zijn oogjes weg draaien. Hij probeerde te gaan staan maar dat lukt dus niet. Meteen de laptop naast mij gezet en op de grond gaan zitten om hem zo rustig mogelijk te houden. Arm beest.
Gelukkig gebeurde het niet op straat en was nu mijn man thuis zodat hij het ook eens kon zien. Tot nog toe gebeurde het alleen bij onze dochter of bij mij. Nu ligt hij weer vrolijk op zijn bot te kauwen alsof er niets aan de hand is
Hopelijk is hij er nu weer even vanaf
Bommel & een geschrokken Alice (volgens mij went het nooit)

[Jose]

Aahh..
Ik hoop inderdaad dat hij er nu weer even vanaf is. Get, wat vervelend zeg..

[Bommel Achter 't Dijkje]

Ja juist omdat we zo'n heerlijke wandeling achter de rug hadden en hij nu gewoon aan mijn voeten lag te relaxen

[Labje]

Agossie, die arme Bommel. Het lijkt me heel naar om mee te maken.

[Alice van Ginkel]

Verdikkeme! Was vast schrikken voor je!!! Wanneer dit gebeurt moet je hem dan een medicijn of zo geven?

Sterkte ermee en een dikke knuffel van je naamgenoot Alice. Dikke smakkerd voor Bommel.

[Bommel Achter 't Dijkje]

@ Alice, dank je lief van je.
Ja er is een diazepam/valium rectiole die je geeft of kan geven om de spieren te ontspannen. Ik heb er een liggen voor nood maar heb het nog nooit gegeven. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om bij hem weg te lopen. Hij wil dat ik bij hem blijf als ik opsta probeert hij het ook en dat kan hij dan niet zo zielig. Door de diazepam gaat het ook niet echt over alleen de spierspanning wordt minder.
Preventief zijn er wel medicijnen maar die hebben veel bijwerkingen en omdat Bommel niet heel veel en vaak ernstige aanvallen heeft wil de DA dit nu (nog) niet voorschrijven. Ik hoop ook dat dat niet nodig is in de toekomst.

[Alice van Ginkel]

@ Alice, dank je lief van je.
Ja er is een diazepam/valium rectiole die je geeft of kan geven om de spieren te ontspannen. Ik heb er een liggen voor nood maar heb het nog nooit gegeven. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om bij hem weg te lopen. Hij wil dat ik bij hem blijf als ik opsta probeert hij het ook en dat kan hij dan niet zo zielig. Door de diazepam gaat het ook niet echt over alleen de spierspanning wordt minder.
Preventief zijn er wel medicijnen maar die hebben veel bijwerkingen en omdat Bommel niet heel veel en vaak ernstige aanvallen heeft wil de DA dit nu (nog) niet voorschrijven. Ik hoop ook dat dat niet nodig is in de toekomst.

Kan ik me goed voorstellen en zo oud is hij nog niet, als het niet anders kan is het vroeg genoeg. Ontspannen zijn spieren dus vanzelf en hoelang duurt dat dan meestal?

Ach gos, ik zou ook niet bij hem weg te slaan zijn, hoor.

[jessica]

oh wat balen!
en het went nooit is mijn ervaring, of het nu de eerste keer is of de keren erna. Ik heb het altijd vreselijk gevonden te zien, juist omdat je niets kunt doen. Niet anders dan idd bij hem blijven en gerust stellen.

[Bommel Achter 't Dijkje]

Hij moet nog 4 worden over 3 maanden, dus ja hij is nog jong.
Tijdens zo'n aanval masseer ik hem zodat hij rustig blijft en ik blijf tegen hem praten. Hij probeert dan zo goed en kwaad als het gaat op mijn schoot te komen. Ik trek hem dan ook op mijn schoot. Het kan mij niet schelen hoe mijn kleding er dan uit ziet.. Het duurde nu een minuut of 4, maar ik kan je vertellen dat het voor mijn gevoel een kwartier is. De langste duurde zo'n 8 minuten
Hij heeft na deze aanval op zijn kauwbot liggen kauwen alsof hij wilde zeggen ...Ik ben er nog hoor vrouwtje...en na 5 minuten is hij in slaap gevallen en nu slaapt hij nog steeds heel vast. Ik houd hem goed in de gaten...

[M_n_q_e]

Ah wat naar!
En zo vreselijk zielig wanneer ze proberen op te staan
Hoeveel tijd zit er ongeveer tussen de aanvallen?

[Imca]

Joy heeft nu drie keer in 1,5 jaar tijd een epileptische gehad. Gelukkig is de laatste keer al weer drie kwart jaar geleden.
De eerste aanval was tot nu toe het hevigst, we schrokken ons rot en wisten niet wat te doen. Meteen de DA gebeld en deze stond in "no time" op de stoep.
Echter na vier a vijf minuten (het leken inderdaad wel uren) was de aanval over en gedroeg Joy zich of er niets aan de hand was geweest.
Nav van ons verhaal constateerde de DA epilepsie. Ons werd geadviseerd om Joy te laten liggen, niet tegen te praten, niet aan te raken en als het 's avonds is al het licht uit en in donker laten liggen etc.
Door allerlei acties te voeren geef je verschillende signalen af, waar de hond op wil reageren en hij is hier helemaal nog niet aan toe, is zelf nog druk bezig om alles weer te "resetten".
Toen aanval 2 en 3 zich aandienden hebben we dit advies opgevolgd met als gevolg dat de aanval minder heftig was en veel korter duurde.
Vanzelfsprekend hoop ik dat Bommel nooit geen aanval meer krijgt, maar mocht dit toch het geval zijn, probeer dit eens uit. Wij (lees Joy) hebben er veel baat bij. Ik weet het is moeilijk om zo je hond te laten liggen, maar als dit het beste is, dan moet dit gewoon.

[Anna&Milow]

Oh wat lijkt me dat moeilijk! Juist als ze zich niet goed voelen en niet lekker zijn, willen ze bij je zijn....en dan laten liggen? Hmmmm succes hoor!

[marions]

Mijn DA adviseert: een prikkelarme ongeving bieden.
Je kunt er gerust bij gaan zitten op de grond, dat doe ik ook.
Maar niet praten, tv/radio uit en het 'uitzitten'..
Nick krijgt een lage dosis medicatie, en heeft amper nog aanvallen gehad.
Sterkte

[Martine.jolie]

Arme Bommel, arm vrouwtje
Ik hoop voor jullie dat het nu een mooie poos weg mag blijven.

[laika]

inderdaad schrikken onze vorige hond(vuilnis bakkie) had het ook daarna weer beter heeft wel midicatie gehad die hielp