Ik voel me een enorme muts....maar ik ben helemaal van slag. Ik heb Milow net naar het hondenpension gebracht voor 12 dagen. Het is een prima pension, van zijn eigen fokker. Zijn vader loopt daar rond...en het zag er allemaal prima uit. De medewerkers waren lief en betrokken en ik kreeg alle info die ik wilde. En dan rijd je naar huis....zonder hond. Nooit gedacht dat het me nog zoveel zou doen. Herkennen jullie dat? Vanavond zit hij in een kennel alleen en morgen gaan ze kijken in welke groep hij kan en of hij iemand in zijn kennel kan hebben. Ik denk dat dit geen probleem is, aangezien het een sociale hond is. Nu zit ik thuis en denk ik....oh zou hij me missen? Doe ik hier wel goed aan? Ik vind het toch zielig een hond in een kennel....of is dit niet zo zielig? Ik heb nooit eerder een hond gehad. En ik wilde na drie jaar geen vakantie, toch 1,5 week weg.
Ik hoop dat er mensen zijn die zich in mijn verhaal herkennen en die me kunnen geruststellen dat een hond 12 dagen pension heus wel overleefd....(weet ik wel, maar toch)
Ik ben gewoon zo dol op die kleine bruine boef!
.
Natuurlijk is het even gek en vervelend, maar misschien nog wel meer voor ons dan voor de hond. En wat ik altijd een geruststellend idee vind, is dat honden geen besef hebben van tijd, dus of ze er nu 1 dag zitten of een paar, dat merken ze niet echt. En ik weet zeker dat Riet en de rest goed voor hem zorgt.
en 2 weken zijn zó weer voorbij toch? 
Roef (Matcho) 18-04-2008
Hoe goed kan je het hebben als "logeer Labrador"? 
