Drama: Oren zalven

[Boukje]

Sara is ziek. Heeft een buivirus opgelopen, is nu aan de antibiotica.
Daarnaast heeft ze wat last van haar oortjes. Ze heeft geen oorontsteking, maar ze zijn wat geirriteerd.
Bij onderzoek in de oortjes van de DA gilde Sara het uit. 1 oor is dus wel heel erg gevoelig.
De DA heeft me een tubetje Otiderm meegegeven en laten zien hoe je dat toepast. Sara was verre van amused bij het toepassen.
Nu heb ik het net zelf voor het eerst toegepast, maar dat ging voor geen meter. Linker oor nog wel. Maar de rechter, gillen dat ze deed en in paniek Dus ik durfde niet goed meer. Je moet het dopje echt in de gehoorgang duwen, zo deed de DA me dat gister voor. Maar dat ging echt niet. Resultaat: een niet goed gezalfd oor, een hond in de war, ik voelde me schuldig en de zalf zit nu rijkelijk in de flap van het oor, niet waar het wezen moet....
Hoe doen jullie dat? Gaat het bij jullie ook zo moeizaam?
En dat gillen... deed ik het nou verkeerd? Of is het echt zo gevoelig? Het is niet eens een ontsteking, moet je nagaan.
Bij de DA gilde ze dus ook bij het onderzoek, dus ik neem aan dat het gewoon zo gevoelig is. Dat was het pijnlijke kraakbeen volgens de DA.

[Lupos]

Wat bij ons het beste werkt is het "zakelijk" houden, geen emotie bij laten komen (want ja ze hebben pijn en ja het is heel vervelend... maar de hulp is door middel van die vervelende handeling)
Hier heb ik 2 versies zitten:
- Bij Juna is het gewoon onder commando zitten, met haar rug tegen mij aan, tussen mijn benen en ik zit erachter op bank/stoel. Kop draai ik iets, zodat het op 1 knie ligt. Dan oor naar achteren en met de hand waarmee ik het oor vast houdt, steun ik zachtjes op de kop. Ondertussen houd ik met mijn benen haar onderlijf stil. Dan praat ik heel rustig tegen haar. "zooo even oortjes doen, braaf" oid. Dat gaat bij haar het beste.
- Bij Fust is het andersom: met dwingen krijg ik een worstelpartij met 35kg herder, wat dus echt niet lukt. Bij Fust doe ik het dan ook heel anders. Ik laat haar overal meekijken en ruiken; het flesje, mijn handen enzovoorts. Dan ga ik op de grond zitten en bied het flesje aan. Ze ruikt, en gaat er meestal naast zitten of liggen. Ik zeg dan niets meer en kan het zo doen. Maar als ik ga praten, of ik probeer haar vast te houden dan kan ik het vergeten!

[Boukje]

Ik zal eens kijken wat bij Sara het beste werkt.
Ik schrok er zelf van en durfde niet goed meer het tubetje in de gehoorgang te schuiven. Maar heb het wel gedaan.
Denk alleen net wat jij zegt, geen emotie tonen, dat ik morgen wat zekerder van mijn zaak moet zijn.

[toscak]

Hier ook heel zakelijk. Geen gedoe, maar ik wil het wel zo leuk mogelijk houden. Bob vindt het VRESELIJK. En gilt het inderdaad ook uit.

Wat hier echt super goed helpt is een heel lekker snoepje (stukje worst of stukje pensstaaf ofzo) op de grond zodat Bob die kan zien. Maar hij mag het niet pakken. Bob zitten, ik hang een beetje over hem heen en zalven maar. Hij blijft gefocused op het snoepje, dus alle ruimte en tijd. Als het klaar is, zeg ik 'toe maar'. En het leuke is dat hij als een blije aap met zijn snoepje rond gaat rennen

James die is van het andere soort.... 'Ach vrouwtje, als ik jou er blij mee maak...' Te makkelijk eigenlijk

[Boukje]

Sara wordt altijd eigenlijk beloond met wat lekkers. Maar omdat ze nu een buikvirus heeft is dat even geen optie. Misschien dat haar buik het morgen al wel weer aan kan trouwens. Dan zijn we al een stuk verder denk ik

[Buddy007]

Succes! Het is inderdaad even uitzoeken wat het beste werkt, bij Buddy is ook drama als het moet, als hij het flesje zag was hij al weg, en ik heb het bij hem helemaal opgebouwd, als hij lag, zette ik de oorzalf naast hem neer. Daardoor hem ik hem wel zover gekregen dat hij gewoon bleef zitten en niet weg was als ik wilde zalven.

[sharon66057]

Hier was het in het begin ook een drama, nou heeft Noah heel vaak oorontsteking dus hij is het inmiddels wel wat gewent.
Maar ook hier heel zakelijk, ik pak stiekem het flesje erbij want als hij het flesje ziet rent hij weg, dan leg ik net zoals Tosca iets lekkers voor hem op de grond, ik ga dan tegen hem aan staan en pak goed zijn oor vast en tegelijkertijd druppel ik zijn oor.
Eerst ging het hier ook echt niet maar de dierenarts heeft het toen nog eens goed voor gedaan, en als eenmaal het "tuutje" in het oortje zit en je houd het oortje goed vast zullen ze ook niet snel wegdraaien of lopen, ondertussen stel ik Noah wel altijd gerust door tegen hem te praten.
En naderhand een lekkere oor massage en wat lekkers

[esmoezie]

Keo had laatst ook oorontsteking en laat zich ook niet makkelijk druppelen, vooral rechts had hij last en wou dan ook wel eens piepen.

Ik zeg niets, alleen achteraf als hij het goed gedaan heeft. Maar als hij het flesje ziet springt hij al een meter achteruit.
Als ik alleen ben dan laat ik hem staan tussen mijn benen, zodat ik hem daarmee tegen kan houden en dan proberen zo goed mogelijk te druppelen
Het gaat bij Keo overigens het beste als zijn eten klaar staat en hij wacht op toestemming om te beginnen.
Met z'n tweeen is toch wel echt een stuk makkelijker, dan kan ik tenminste goed zien of ik goed druppel.
En daarna even inmasseren.

[RaymondC]

Roep me hond in de zetel.
Kop ligt op me been.
Oor "open" flappen, spoelmiddel pakken, erin spuiten, oor masseren.
En het volgend oor.
Na het spoelen het ritueel herhalen met middel tegen ontsteking.
Blijft gewoon, liggen

[Boukje]

Roep me hond in de zetel.
Kop ligt op me been.
Oor "open" flappen, spoelmiddel pakken, erin spuiten, oor masseren.
En het volgend oor.
Na het spoelen het ritueel herhalen met middel tegen ontsteking.
Blijft gewoon, liggen

Dan heeft ie vast geen of weinig pijn
Sara gilt het uit van de pijn , knappe hond die dan lekker rustig blijft liggen

Bedankt voor de tips allemaal.
Morgen weer een poging.

[doggie]

Ik vraag me af of het echt pijn is hoor. Als er nog geen ontsteking zit...
Leentje heeft ook een tijdje wat last van haar oren gehad, nog geen ontsteking, maar wel wat viezig. Dus steeds schoonmaken met zo'n flesje oorcleaner. Elke keer weer drama! Maar ja, het moet nou eenmaal gebeuren, dus in de houdgreep en achteraf een flinke plak worst.
Vwb dat piepen: ik weet hoe hard Leentje ( en voorheen Sjakie ook hoor) kan piepen als ze bv bang is van een andere hond, die naar haar toe komt. Voor er ook maar enig contact is, piept ze soms al, dus het kan ook de angst zijn denk ik.
Maar zielig blijft het wel, inderdaad, even gevoel uitschakelen...

[irma]

Ik demk dat je hond zich een beetje aansteld.
Ik adviseer altijd om als mensen een pup bij mij kopen alles te oefenen.
DUs, oogjes schoonmaken, oren met prop watten regelmatig reinigen, af en toe eens anaal temperaturen, nagels knippen of vijlen enz.
Als er dan eens echt wat is zijn ze het gewoon dat er aan te lichaam gefriemeld wordt zonder dat ze in paniek raken.

[honesto do campo verde]

Priska vind het ook vreselijk, de arts mag niet eens in haar oren kijken (en ze heeft pas 1 x een geirriteerd oor gehad) en dan gilt ze het al uit. Ik doe het zalven gewoon even met zn tweeen...eentje houd haar koppie vast zodat ik goed kan zalven
Alleen lukt ook wel maar samen is gemakkelijker. Daarna belonen met het lekkerste wat ik in huis heb

[janny van emst]

Bono heeft laatst ook ontstoken oren gehad. Druppelen vond ik ook moeilijk, vooral de kunst om het juiste gaatje te vinden
Wij deden het altijd samen, 1 kop vasthouden en de ander druppelen, maar het bleef een geworstel, hij vond het niet leuk. Na enkele dagen heb ik het een keer 's avonds gedaan, zo tegen 10 uur is het bijna bedtijd voor hem en ligt hij heel ontspannen in z'n stoel. Toen kon ik het alleen doen en hij bleef heel rustig liggen. Inmiddels is alles weer mooi schoon, maar als het nog eens gebeurd dan doe ik het dus 's avonds i.p.v. 's morgens. Groetjes Janny

[jolien]

Rosa heeft ook vaak last van haar oren en moet regelmatig een ‘oorwas’, vreselijk vindt ze dit! Als ze al het idee heeft dat we een flesje pakken dat er op lijkt is ze al weg, het liefst achter een bosje in de tuin of onder de tafel, zodat we niet bij haar kunnen. Wij moeten haar echt met z’n tweeen in bedwang houden, zo sterk is ze dan..! Uiteindelijk lukt het wel, maar het is wel elke keer een geworstel.

Sterkte met Sara!