Allereerst ik schaam een beetje dat ik nu weer een topic open terwijl ik hier amper meer kom, lees af en toe nog wel mee maar ben lang niet meer zo actief als ik ooit geweest ben. Maar sommigen zullen chester nog wel kennen
Ik wil toch even mijn verhaal kwijt. Vanmiddag lekker met Chester naar de plas hier in de buurt gegaan vanaf 1 oktober mag het weer... dus... wel veel mensen die lagen te zonnen maar toch ook behoorlijk wat mensen met honden. Dus een rustig stukje opgezocht en heerlijk hem met de Kong-wubba laten spelen en zwemmen. Heerlijk vond hij het ..

tot ineens een keiharde door merg en been gaande gil van hem ...

had hij een sate-prikker ( zo`n brede ) tot een paar cm diep in zijn poot.. mijn vriend heeft hem er gauw uitgetrokken, maar hij bleef piepen en in zijn poot bijten. Ik heb gekeken en zag een behoorlijk diep uitziende en ook best brede wond tussen zijn tenen..

het bloede behoorlijk dus dat was goed kon het vuil eruit spoelen. Hij wilde er pertinent niet op staan ... en maar piepen.. arm ding.. mijn hart zat echt in mijn keel.. Bij de auto gekomen de da gebelt ( dacht dat ze nog open waren .. maar kreeg de dienstdoende arts ) Die wilde het toch graag zien en eigenlijk wel gelijk nu. Dus daarheen. Hij heeft de i.d. hele diepe wond gespoeld hechten hoefde gelukkig niet en wilde hij ook niet om de troep eruit kunnen laten komen. Verder een spuit met pijnstilling en antibiotica en een kuur antibiotica mee. Ik had nog pijnstillers liggen dus die mag hij vanaf morgen krijgen..
Maar wat ben ik boos

op de mensen die hun troep dus zomaar op zo`n strandje achter laten.... Mijn arme mannetje... die overigens echt een enorme bikkel was bij de dierenarts...

kroop wel zo ongeveer in me tijdens het spoelen van de wond en het spuiten maar hij heeft geen kick gegeven.. zelfs kreeg de dierenarts nog een kusje van hem
nou sorry voor het lange verhaal, maar wilde het graag even kwijt