Wanneer ben je een jachthond?

[Marga]

Wanneer is een hond/labrador in de ogen van de jachtlijnliefhebbers een echte jachthond?
KNJV A? NIMROD? MAP?
Het mooiste is natuurlijk als hij echt mee mag werken op jacht, maar dat is niet voor iedereen weggelegd.
Het is een vraag die bij me opkomt vanwege het verschil in fokken van jachtlijnen en de "vloerkleedjes".

[Lupos]

Voor mij persoonlijk zoek ik een werkhond die een enorme will-to-please heeft, in theorie dagen achtereen zou kunnen doorwerken zonder hier fysieke hinder van te ondervinden en rustig in de kop is. Met dat laatste bedoel ik postgedrag. Er zijn heel veel labradors die erg onrustig zijn: piepen, blaffen, stuiteren enz. Dat is voor een deel training, maar ook voor een deel aanleg.
Een werklijn wordt daarom gefokt op rustig gedrag, op een fysiek zeer sterk lichaam, en op een prettig en meegaand karakter.
Voor mij is een hond een werkhond, als je kunt meekomen in de Orweja WT's of Belgische WT's en in de Field Trials (en dan niet als reserve voor de titel, maar gewoon een volledige FT deelname)
Ik zie heel veel gewone labradors waar hun baasjes enorm van genieten en dat vind ik prachtig om te zien! Niet iedereen hoeft zo hoog te komen of heeft uberhaupt die ambitie. Maar een handjevol heeft die ambitie wel en dan is een werklijn een heel groot stuk gemakkelijker te trainen dan de "gewone" labrador.

[RaymondC]

Ik heb van beide 1 exemplaar.
Het "vloerkleed" gaat nu 2 jaar na elkaar mee op praktische jacht.
Werkt dan als zot, en komt moe en voldaan thuis.
Echter dummies, na een stuk of 4 - 6 zegt ie: tis genoeg he

De andere "jachtlijn/werklijn" is 3 maanden oud.
Maar zeer bewust gekozen om wedstrijden mee te gaan spelen (FT - WT).
Deze zal dus veel later tijdens praktische jacht gebruikt worden dan het "vloerkleedje".

Je merkt dat ik de benaming vloerkleed niet juist vind.

Er is een verschil in passie tussen de 2 lijnen.
Waarbij een werklijn, na 20-30-40-50 keer nog steeds met het zelfde enthousiasme naar de dummie gaat, zal de showlijn dit minder doen.

Het is jammer dat er door de keurmeesters in de showwereld vooral wordt gekeken naar:

brede kop
brede borst (ja er zitten som bodybuilders tussen)
brede rug
enz enz enz
Als ik al eens op een show kom, dan zien de Labradors eruit alsof het wandelende Salontafels zijn.

Maar terug komend op je vraag: wanneer is een hond een echte jachthond:

als de hond plezier heeft in het werk wat hij/zij doet, en als de baas hier ook van kan genieten en tevreden is met behaalde resultaten

[Marga]

Uitgebreide antwoorden. Bedankt.
Wat is dan in jullie ogen de waarde van een Orweja diploma B of een FCI working certificate?

[Saskia.Bernadette]

Een jachthond is een hond die voldoende will to please heeft om hard voor de baas te werken.
De bouw kan meehelpen bij het langdurig achter elkaar werken in het veld, maar is zeker niet alles bepalend.

En ook rasloze honden kunnen prima jachthonden zijn overigens. Daar mogen alleen geen proeven mee gelopen worden bij de KNJV.

[Lunatic]

Voor mij persoonlijk zoek ik een werkhond die een enorme will-to-please heeft, in theorie dagen achtereen zou kunnen doorwerken zonder hier fysieke hinder van te ondervinden en rustig in de kop is. Met dat laatste bedoel ik postgedrag. Er zijn heel veel labradors die erg onrustig zijn: piepen, blaffen, stuiteren enz. Dat is voor een deel training, maar ook voor een deel aanleg.
Een werklijn wordt daarom gefokt op rustig gedrag, op een fysiek zeer sterk lichaam, en op een prettig en meegaand karakter.
Voor mij is een hond een werkhond, als je kunt meekomen in de Orweja WT's of Belgische WT's en in de Field Trials (en dan niet als reserve voor de titel, maar gewoon een volledige FT deelname)
Ik zie heel veel gewone labradors waar hun baasjes enorm van genieten en dat vind ik prachtig om te zien! Niet iedereen hoeft zo hoog te komen of heeft uberhaupt die ambitie. Maar een handjevol heeft die ambitie wel en dan is een werklijn een heel groot stuk gemakkelijker te trainen dan de "gewone" labrador.

Hier sluit ik me helemaal bij aan, scheelt mij weer typen

[Lupos]

Uitgebreide antwoorden. Bedankt.
Wat is dan in jullie ogen de waarde van een Orweja diploma B of een FCI working certificate?

Voor mij persoonlijk niets. Het zijn certificaten die eigenlijk elke hond wel kan halen als baas en hond een beetje kunnen trainen. Ik gok dat ik dat met mijn herder ook kan halen, maar dat maakt haar nog geen jachthond
Het verschil tussen de OWT's en Ft's die ik noemde en de diploma's en WT's in het verlengde van de diploma's, zit m in de eliminatie fouten.

Bij een OWT: wisselen, dummy missen, inspringen of piepen is allemaal direct uit de wedstrijd. Dit is echter voor een jachthond (vind ik) wel essentieel om te beheersen.
Ook het verschil in onder appel staan is aanzienlijk. Voor een KNJV B hoeft je hond niet steady te zijn (inspringen kost alleen punten) en je hond hoeft ook nog niet dirigeerbaar te zijn (is zelfs punt aftrek op de B). Het zijn gewoon standaard oefeningen die in te trainen zijn en waarbij de hond alles zelf kan doen.
Bij een OWT is dit anders. Je weet pas wat je opdracht is als je bij de proef aankomt. Enig afstandsappel is dan wel nodig, want soms moet je hond een bepaalde dummy eerst halen (zie dat als het levend wild in het veld: dood wild moet de hond dan negeren en eerst de runner halen) en is het toch wel heel onhandig als je hond niet te dirigeren of te stoppen is.
Ik vind bij een OWT meer "samenwerken" dan bij een clubdiploma.

[brigitte064]

Alle labradors zijn jachthonden, althans dat zou in aanleg toch zo moeten zijn he
Het zijn honden voor na t schot, zij dienen om t (aan) geschoten wild te apporteren.
Daarvoor zullen zij over een aantal kwaliteiten moeten beschikken, op de eerste plaats een uitmuntende lichamelijke conditie en daarnaast de beroemde will to please, oftewel de overgave aan de voorjager.
Daarnaast kan een bepaalde bouw soms in het voordeel werken, maar dat is zeer zeker geen pre.
Om een hond zover te brengen dat hij onder alle omstandigheden altijd rustig op post blijft zitten wachtend op het commando van zijn baas, om daarna met veel plezier en snel en doelgericht t stuk te halen, en met name het met nog meer plezier snel en ongeschonden terug te brengen vereist een goede gedegen trainingsopbouw, waar, vooral in de eerste levensjaren voornamelijk een jacht zal worden nagebootst dmv dummies.
Er zijn diverse stromingen in het gebied van werkende voorjagers en hun labradors, over het algemeen spreekt men over een bejaagde hond (ik denk dat dat een betere benaming is als jachthond ) als de hond in staat is om aan bovenstaande criteria te voldoen.
Welke wedstrijden je er dan mee loopt, en of je dat uberhaupt doet, dat is een keuze, waarbij je vooral zult kijken naar de kwaliteiten van de combinatie voorjager en hond.
Het is toch nog altijd zo in deze tak van hondensport, het allerleukst behoort de te bewandelen weg samen te zijn, waar je eindigt, dat is minder belangrijk

[Chica]

Brigitte, wat beschrijf je dat allemaal weer mooi..!