Het is verplicht om bij schade van meerkoeten vergunning aan te vragen en als die verleend wordt, moet men het te bejagen gebied afzetten met opvallende grote blauwe vlaggen.

En zo kwam ik met ons Mezemeisje aan bij het veld. Mees is weliswaar eerder meegeweest, maar hoefde die keren niets of niet zoveel te doen. Als ik haar meenam had ik Juna ernaast zitten. Echter omdat Juna loops is, had ik haar niet meegenomen.
Mees zat keurig op post, en hoewel ik haar voor de zekerheid aan de lijn had, bleef ze keurig zitten.
Bij de eerste stukken ging Mees als een speer en raasde meer het veld over dan dat ze lette op mijn instructies

Na een reprimande bedaarde ze, en begon ook echt in samenwerking te werken. Meerkoet 1, 2 en een levende 3e kwamen al snel binnen. Mees aarzelt geen enkel moment: de pikkende levende derde meerkoet werd direct gepakt en meegebracht! Alleen het afgeven mogen we hard op gaan oefenen, want ze is geneigd om dan op een meter te blijven staan en eerst haar bek te ontdoen van veren

Daarna kwam ook meerkoet 4, 5 en 6 om op te halen en het ging steeds rapper en makkelijker. Ze begon goed te wennen!
Als toetje troffen we een groep eenden, en daar schoot men er 3 uit. Hierbij stond ik op een grote afstand, dus Mees had weliswaar de knal gehoord, maar het wild niet gezien. Ze moest een brede vaart over zwemmen en daar op de akker de eenden ophalen. Ze twijfelde kort bij de kant van het water (hoge oever) maar ging toch over en kwam keurig met de eenden terug.
Ik heb geen foto's kunnen maken tijdens de jacht, want ik heb aan Mees nog echt mijn handen vol tijdens het werken, maar ach da's niet het belangrijkste. Nog wel even 2 achteraf foto's dan:

