en snauwde naar mij. Toch daagde ik hem uit met mijn speelhouding en de andere lab kwam achter mij aan, maar ik was sneller 
Iedere keer als de andere lab het achtervolgen staakte, kwam ik hem weer uitdagen. En iedere keer kreeg ik een snauw waarna hij mij weer achterna kwam 
Dit heb ik zo'n 10 keer gedaan en toen durfde ik niet meer. Hij was wel een beetje klaar met mij 
Ik ben maar gaan apporteren met het baasje terwijl de andere hond er ook nog was. Hij heeft zelfs mijn speeltje gestolen 
, maar ik durfde het eigenlijk niet terug te eisen....Gisteren ben ik eerst met vrouwtje een uur gaan wandelen en zwemmen en aan het einde van de dag met baasje gaan apporteren. Baasje zag een konijn wegrennen en hij vond het verstandiger om mij aan te lijnen, omdat zijn oude hond in konijnenholen kroop (die was wel een stuk kleiner dan mij). Uiteraard rook ik het konijn met mijn scherpe neus en heb ik het spoor gevolgd en de buit gevonden
....niet de konijn, maar de buit van het konijn. Twee keer graven en daar vond ik een heel voorraadje voedsel. Het was bijna de moeite niet waard, te weinig om mijn buik te vullen, maar toch: pak binnen, het wordt winter Mijn baasje en vrouwtje vonden het knap dat ik zo'n goede neus heb, maar zij vonden het ook wel zielig voor dat konijntje. Moest dat arme beestje weer opnieuw gaan zoeken naar voedsel. That's life, zeg ik maar. En het heeft mij goed gesmaakt !Groetjes,
Max
Noah
Al smurfende, leert men!