
Het begin liep alleen niet zo soepeltjes, want ik had stiekem paaseitjes gegeten. En dat had het vrouwtje niet in de gaten gehad. Want de kindjes mochten de ochtend van vertrek paaseitjes, en omdat vrouwtje als een kip zonder kop in de rondte liep om de laatste dingen ingepakt te krijgen, had ze niet gezien dat ik er had gepakt.
Met als gevolg dat toen we foto's lieten maken van mij en de kindjes, ik daar alles onder spoog!
Gelukkig kreeg ze van de baasjes van Hessel en Millie een adres van de dierenarts en die heeft mij geholpen om van die rotdingen af te komen.
Vrouwtjes *domdom* wilde niet doen wat zij wilde, dus duurde het ook nog een tijjdje voor ze eindelijk met mij naar de dierenarts kon.
Bij de dierenarts kreeg ik een prik zodat ik nog meer zou spugen, en eventuele andere eitjes erook uit zouden komen. Maar die had ik niet!
Maar stoppen met spugen kon ik ook niet. 1 van de kindjes vond het eng dat ik zo spoog, maar ondanks dat hij mij niet zo lief vond, kreeg ik nu opeens een paar keer een aai over mijn bol van hem.
Gek vrouwtje kreeg de tranen in haar ogen toen ze mij daar zo zag spugen, en toen heb ik haar (met mijn slijm bekkie) een dikke kus gegeven

Daarna zijn we naar het tijdelijk huisje gegaan.. En zoals je kunt zien had ik het nog niet helemaal naar mijn zin

Iedere ochtend ging ik met het vrouwtje wandelen. Maar vrouwtje wilde wandelen voordat de kindjes wakker werden, zodat het baasje kon blijven slapen tot de kindjes wakker waren.
Niet dat ik daar altijd evenveel zin in had...

Waar het vrouwtje ging, ging ik ook, dus ik moest overal mee kijken. Ook toen het vrouwtje achter het vakantiehuisje ging kijken wat er allemaal was.

En als snel begreep ik dat 'vakantie' voor het vrouwtje inhield dat als het jongste kindje ging slapen, dat het baasje en het oudste kindje op pad gingen, en dat zij en ik lekker achter het huisje van de zon gingen genieten.
Mede ook omdat ik nog niet helemaal lekker in mijn velletje zat


Elke dag gingen we achter het huisje de eendjes voeren, met het brood wat er over was. Ook dan achtervolgde ik het vrouwtje, want er zou zomaar voor mij een stukje brood kunnen vallen



Ik kreeg wel eens wat brood, en 9 van de 10x ving ik ze als het vrouwtje ze gooide, soms hapte ik ook wel eens mis...
en 's avonds lag ik helemaal uitgevloerd, van alle wandelingen, indrukken en de achtervolgingen die ik moest doen om bij het vrouwtje in de buurt te blijven

Na een week van die dagen, waarin het gezinnetje ook een paar keer weg is geweest zonder mij, zijn we nu weer in ons eigen huisje.
Maar ik vond het heerlijk!
Poot van Kingston!