Labradorforum

Afgelopen maandag heeft Danouk heerlijk in het bos gewandeld met Daan. Op een gegeven moment hield ze d'r linker voorpootje omhoog. Wij kijken, maar we zagen niets. Dametje rent en loopt ook gewoon weer verder, maar steeds tussendoor stond ze weer even met haar pootje omhoog. We hebben toen een paar keer gekeken of we iets zagen, maar niets..

Bij thuiskomst hebben we met zijn drieën nog een keer gekeken, maar we zagen niets. Ook geen bloedspetters op de vloer ofzo. Wel gaf ze pijn aan bij d'r teentje. Dus onze conclusie was; waarschijnlijk teentje verstuikt ofzo. Gisteren was Danouk wel rustig, maar ze liep niet echt mank meer en hield haar pootje ook niet meer omhoog. Ik mocht er ook al weer meer aanzitten. Maar echt lekker zat het me niet

Vanmiddag dus toch maar naar de DA gegaan, ondanks dat sommigen mij wat overbezorgd vonden reageren.. Danouk heeft een behoorlijk wondje aan de onderkant, precies tussen kussentjes in Wel vreemd dat niemand ook bloed heeft gezien en dat we dit gemist hebben.. DA vond Danouk wel echt een bikkel, met de verdoving ook gaf ze geen piep.. Er zijn nu twee krammetjes geplaatst, derde lukte net niet. Over 10 dagen moeten ze verwijderd worden. Nu zit er ook nog een verbandje om en dat vindt Danouk 10 keer erger dan dat wondje volgens mij.. En dit vrouwtje voelt zich nu een beetje behoorlijk stom dat ik niet gisteren al naar de DA ben gegaan

Ik ben wel blij dat het geen botjes of iets dergelijks zijn. Dat blijft toch altijd weer schrikken als je meisje met een pootje omhoog ziet staan. Maar gelukkig is het gewoon een wondje en dat heelt wel weer Sneu is het wel voor mijn tutje..

wat een bikkels zijn het dan toch weer he?
beterschap hoor Danouk

Terra5 schreef:Afgelopen maandag heeft Danouk heerlijk in het bos gewandeld met Daan. Op een gegeven moment hield ze d'r linker voorpootje omhoog. Wij kijken, maar we zagen niets. Dametje rent en loopt ook gewoon weer verder, maar steeds tussendoor stond ze weer even met haar pootje omhoog. We hebben toen een paar keer gekeken of we iets zagen, maar niets..

Bij thuiskomst hebben we met zijn drieën nog een keer gekeken, maar we zagen niets. Ook geen bloedspetters op de vloer ofzo. Wel gaf ze pijn aan bij d'r teentje. Dus onze conclusie was; waarschijnlijk teentje verstuikt ofzo. Gisteren was Danouk wel rustig, maar ze liep niet echt mank meer en hield haar pootje ook niet meer omhoog. Ik mocht er ook al weer meer aanzitten. Maar echt lekker zat het me niet

Vanmiddag dus toch maar naar de DA gegaan, ondanks dat sommigen mij wat overbezorgd vonden reageren.. Danouk heeft een behoorlijk wondje aan de onderkant, precies tussen kussentjes in Wel vreemd dat niemand ook bloed heeft gezien en dat we dit gemist hebben.. DA vond Danouk wel echt een bikkel, met de verdoving ook gaf ze geen piep.. Er zijn nu twee krammetjes geplaatst, derde lukte net niet. Over 10 dagen moeten ze verwijderd worden. Nu zit er ook nog een verbandje om en dat vindt Danouk 10 keer erger dan dat wondje volgens mij.. En dit vrouwtje voelt zich nu een beetje behoorlijk stom dat ik niet gisteren al naar de DA ben gegaan

Ik ben wel blij dat het geen botjes of iets dergelijks zijn. Dat blijft toch altijd weer schrikken als je meisje met een pootje omhoog ziet staan. Maar gelukkig is het gewoon een wondje en dat heelt wel weer Sneu is het wel voor mijn tutje..

Hé! Jou valt niets te verwijten... We hebben met zijn allen dat pootje een aantal keer bekeken en niemand zag wat!
Als je haar ook tussendoor zag rennen en rausen dan verwacht je toch ook niet dat ze een wondje heeft !

Vind het wel super dat vrouwen toch altijd hun onderbuik gevoel blijven volgen, want dit bewijst maar weer... We hebben altijd gelijk

Kay schreef:

Terra5 schreef:Afgelopen maandag heeft Danouk heerlijk in het bos gewandeld met Daan. Op een gegeven moment hield ze d'r linker voorpootje omhoog. Wij kijken, maar we zagen niets. Dametje rent en loopt ook gewoon weer verder, maar steeds tussendoor stond ze weer even met haar pootje omhoog. We hebben toen een paar keer gekeken of we iets zagen, maar niets..

Bij thuiskomst hebben we met zijn drieën nog een keer gekeken, maar we zagen niets. Ook geen bloedspetters op de vloer ofzo. Wel gaf ze pijn aan bij d'r teentje. Dus onze conclusie was; waarschijnlijk teentje verstuikt ofzo. Gisteren was Danouk wel rustig, maar ze liep niet echt mank meer en hield haar pootje ook niet meer omhoog. Ik mocht er ook al weer meer aanzitten. Maar echt lekker zat het me niet

Vanmiddag dus toch maar naar de DA gegaan, ondanks dat sommigen mij wat overbezorgd vonden reageren.. Danouk heeft een behoorlijk wondje aan de onderkant, precies tussen kussentjes in Wel vreemd dat niemand ook bloed heeft gezien en dat we dit gemist hebben.. DA vond Danouk wel echt een bikkel, met de verdoving ook gaf ze geen piep.. Er zijn nu twee krammetjes geplaatst, derde lukte net niet. Over 10 dagen moeten ze verwijderd worden. Nu zit er ook nog een verbandje om en dat vindt Danouk 10 keer erger dan dat wondje volgens mij.. En dit vrouwtje voelt zich nu een beetje behoorlijk stom dat ik niet gisteren al naar de DA ben gegaan

Ik ben wel blij dat het geen botjes of iets dergelijks zijn. Dat blijft toch altijd weer schrikken als je meisje met een pootje omhoog ziet staan. Maar gelukkig is het gewoon een wondje en dat heelt wel weer Sneu is het wel voor mijn tutje..

Hé! Jou valt niets te verwijten... We hebben met zijn allen dat pootje een aantal keer bekeken en niemand zag wat!
Als je haar ook tussendoor zag rennen en rausen dan verwacht je toch ook niet dat ze een wondje heeft !

Vind het wel super dat vrouwen toch altijd hun onderbuik gevoel blijven volgen, want dit bewijst maar weer... We hebben altijd gelijk

Ja, ik weet het ergens wel.. Dat is ook het stomme, met zijn allen gekeken en niemand heeft wat gezien. Maar toch..

Dat is ook wel mijn les van vandaag hoor; niet te snel je onderbuik gevoel (laten) opzij schuiven als overbezorgdheid etc

Ach... sneu....
Beterschap Danouk.

Wat sneu voor Danoukje. Beterschapsknuffels vanaf hier.

Beterschap Danouk!!

Bedankt voor de knuffels namens Danouk

Het gaat helaas niet echt geweldig. Ze is zwaar geïrriteerd door het verbandje of de krammetjes. Likt ook veel aan d'r pootje.. Buiten wil ze helemaal niet lopen, misschien doordat ze dan ook een schoentje aan heeft of dat het echt zeer doet.. Als we dan terugkomen dan holt ze rond, ploft iedere keer neer, holt weer ergens anders heen.. En dan na een aantal minuten wordt ze pas rustig en dan stopt ze ook met likken aan d'r pootje.

Vanmiddag hebben we even telefonisch overleg met de DA. Verbandje zit niet te strak volgens mij, ik krijg mijn vinger er nog tussen.. Maar even afwachten wat de DA denkt.

DA gaf gisteren trouwens wel een mooi compliment. Danouk is mooi op gewicht en erg gespierd En daarnaast is ze natuurlijk een snoepie

Wat sneu zeg Sterkte! Hopelijk is het gauw genezen en is ze van het verbandje af!

Beterschap hoor...

gr. Carla

Kay schreef:

Terra5 schreef:Afgelopen maandag heeft Danouk heerlijk in het bos gewandeld met Daan. Op een gegeven moment hield ze d'r linker voorpootje omhoog. Wij kijken, maar we zagen niets. Dametje rent en loopt ook gewoon weer verder, maar steeds tussendoor stond ze weer even met haar pootje omhoog. We hebben toen een paar keer gekeken of we iets zagen, maar niets..

Bij thuiskomst hebben we met zijn drieën nog een keer gekeken, maar we zagen niets. Ook geen bloedspetters op de vloer ofzo. Wel gaf ze pijn aan bij d'r teentje. Dus onze conclusie was; waarschijnlijk teentje verstuikt ofzo. Gisteren was Danouk wel rustig, maar ze liep niet echt mank meer en hield haar pootje ook niet meer omhoog. Ik mocht er ook al weer meer aanzitten. Maar echt lekker zat het me niet

Vanmiddag dus toch maar naar de DA gegaan, ondanks dat sommigen mij wat overbezorgd vonden reageren.. Danouk heeft een behoorlijk wondje aan de onderkant, precies tussen kussentjes in Wel vreemd dat niemand ook bloed heeft gezien en dat we dit gemist hebben.. DA vond Danouk wel echt een bikkel, met de verdoving ook gaf ze geen piep.. Er zijn nu twee krammetjes geplaatst, derde lukte net niet. Over 10 dagen moeten ze verwijderd worden. Nu zit er ook nog een verbandje om en dat vindt Danouk 10 keer erger dan dat wondje volgens mij.. En dit vrouwtje voelt zich nu een beetje behoorlijk stom dat ik niet gisteren al naar de DA ben gegaan

Ik ben wel blij dat het geen botjes of iets dergelijks zijn. Dat blijft toch altijd weer schrikken als je meisje met een pootje omhoog ziet staan. Maar gelukkig is het gewoon een wondje en dat heelt wel weer Sneu is het wel voor mijn tutje..

Hé! Jou valt niets te verwijten... We hebben met zijn allen dat pootje een aantal keer bekeken en niemand zag wat!
Als je haar ook tussendoor zag rennen en rausen dan verwacht je toch ook niet dat ze een wondje heeft !

Vind het wel super dat vrouwen toch altijd hun onderbuik gevoel blijven volgen, want dit bewijst maar weer... We hebben altijd gelijk

Denk dat ik dan een vrouwelijke kant heb

Allard schreef:

Kay schreef:

Terra5 schreef:Afgelopen maandag heeft Danouk heerlijk in het bos gewandeld met Daan. Op een gegeven moment hield ze d'r linker voorpootje omhoog. Wij kijken, maar we zagen niets. Dametje rent en loopt ook gewoon weer verder, maar steeds tussendoor stond ze weer even met haar pootje omhoog. We hebben toen een paar keer gekeken of we iets zagen, maar niets..

Bij thuiskomst hebben we met zijn drieën nog een keer gekeken, maar we zagen niets. Ook geen bloedspetters op de vloer ofzo. Wel gaf ze pijn aan bij d'r teentje. Dus onze conclusie was; waarschijnlijk teentje verstuikt ofzo. Gisteren was Danouk wel rustig, maar ze liep niet echt mank meer en hield haar pootje ook niet meer omhoog. Ik mocht er ook al weer meer aanzitten. Maar echt lekker zat het me niet

Vanmiddag dus toch maar naar de DA gegaan, ondanks dat sommigen mij wat overbezorgd vonden reageren.. Danouk heeft een behoorlijk wondje aan de onderkant, precies tussen kussentjes in Wel vreemd dat niemand ook bloed heeft gezien en dat we dit gemist hebben.. DA vond Danouk wel echt een bikkel, met de verdoving ook gaf ze geen piep.. Er zijn nu twee krammetjes geplaatst, derde lukte net niet. Over 10 dagen moeten ze verwijderd worden. Nu zit er ook nog een verbandje om en dat vindt Danouk 10 keer erger dan dat wondje volgens mij.. En dit vrouwtje voelt zich nu een beetje behoorlijk stom dat ik niet gisteren al naar de DA ben gegaan

Ik ben wel blij dat het geen botjes of iets dergelijks zijn. Dat blijft toch altijd weer schrikken als je meisje met een pootje omhoog ziet staan. Maar gelukkig is het gewoon een wondje en dat heelt wel weer Sneu is het wel voor mijn tutje..

Hé! Jou valt niets te verwijten... We hebben met zijn allen dat pootje een aantal keer bekeken en niemand zag wat!
Als je haar ook tussendoor zag rennen en rausen dan verwacht je toch ook niet dat ze een wondje heeft !

Vind het wel super dat vrouwen toch altijd hun onderbuik gevoel blijven volgen, want dit bewijst maar weer... We hebben altijd gelijk

Denk dat ik dan een vrouwelijke kant heb

Jij ook al? Ik heb tot nu toe elke keer gelijk gehad als ik dacht dat Koda iets had .. Dacht al dat ik de enige was die dat ook kon, als man zijnde ''voelen'' dat er iets niet helemaal klopt.