Hoe kleine dingen je intens gelukkig kunnen maken !
Geplaatst: 15 apr 2012, 12:42
Vanmorgen was ik al vroeg wakker en besloot om samen met Enzo maar eens een grote ochtendwandeling te maken in de Drunense duinen. Normaal doen we dit in de middag, maar omdat het vrouwtje een weekend weg is gaan we samen lekker vroeg op pad.
En daar loop je dan in een waterig ochtendzonnetje, (muisstil in de duinen op wat gekwetter van de vogels na) te kijken naar de lekker zandpootjes en onophoudelijk kwispelstaartje van je doggie en dan overvalt je ineens een intens gevoel van geluk en het leek wel of Enzo dit ook had ! Hij kan nogal eens een draakje zijn, maar vanochtend was hij het grote toonbeeld van voorbeeldigheid. Als we dan al een hondje tegen kwamen (al zijn het er niet veel zo vroeg) en ze hadden even gesnuffeld dan kwam hij gelijk weer achter me aan. Soms blijft Enzo even achter om te snuffelen, maar als ik hem fluit hoor ik gelijk het tromgeroffel van zijn pootjes en zie ik een soort van lachend snoetje over een heuveltje aan komen en wordt mijn hand even aangetikt alsof hij zegt " ik ben er hoor !"
Op 1 punt kruisen de loslooproute en de mountainbikeroute elkaar, ik roep hem hij komt direct naast me zitten en op het commando volg loopt hij netjes naast me mee tot ik hem weer vrij geef. Achter me hoor ik wat mensen zeggen: "moet je kijken wat een aandacht die voorbeeldige hond voor zijn baas heeft " . Ze moesten eens weten....
Zoals ik al zei: echt een ochtend waar ik intens gelukkig van ben geworden. Zowel van de rust als de interactie met mijn maatje, het voorbeeldige draakje.
En daar loop je dan in een waterig ochtendzonnetje, (muisstil in de duinen op wat gekwetter van de vogels na) te kijken naar de lekker zandpootjes en onophoudelijk kwispelstaartje van je doggie en dan overvalt je ineens een intens gevoel van geluk en het leek wel of Enzo dit ook had ! Hij kan nogal eens een draakje zijn, maar vanochtend was hij het grote toonbeeld van voorbeeldigheid. Als we dan al een hondje tegen kwamen (al zijn het er niet veel zo vroeg) en ze hadden even gesnuffeld dan kwam hij gelijk weer achter me aan. Soms blijft Enzo even achter om te snuffelen, maar als ik hem fluit hoor ik gelijk het tromgeroffel van zijn pootjes en zie ik een soort van lachend snoetje over een heuveltje aan komen en wordt mijn hand even aangetikt alsof hij zegt " ik ben er hoor !"
Op 1 punt kruisen de loslooproute en de mountainbikeroute elkaar, ik roep hem hij komt direct naast me zitten en op het commando volg loopt hij netjes naast me mee tot ik hem weer vrij geef. Achter me hoor ik wat mensen zeggen: "moet je kijken wat een aandacht die voorbeeldige hond voor zijn baas heeft " . Ze moesten eens weten....
Zoals ik al zei: echt een ochtend waar ik intens gelukkig van ben geworden. Zowel van de rust als de interactie met mijn maatje, het voorbeeldige draakje.
Erg mooi!
Daar wordt je toch ook blij van !