Iets anders voorgesteld

[royenmarjolein]

Na 2,5 week een kap gedragen te hebben, kon hij dan gisteren eindelijk definitief af. Wat zijn wij blij! Vanmiddag dan meer weer lekker samen met Max genieten van deze vrijheid. Samen met Bob gingen wij voor een halfuurtje naar het bos. Het was de eerste keer dat ik tegelijk met Bob en Max een langere wandeling (30 minuten zou maken). Het doel was het prachtige strandje op een kwartiertje lopen waar de mannen een frisse duik mochten nemen. De heenweg ging prima, op wat onwennigheid na.
Aangekomen bij het strandje rende Max met een enorm enthousiasme het water in. Er was een enorme tak in het midden terecht gekomen; die moest Max toch wel zeker even uit het water halen Bob rende meteen met Max in het water, zijn grote broer helpen De heren hadden echter nog steeds hun riem om en die mocht natuurlijk af. Dus beiden teruggeroepen. Bob had geduld, maar voor Max kon het niet snel genoeg gaan. Vrouwtje....die tak (lees: formaat struik/boom) ligt daar, ik moet hem eruit halen!!!! Max stond dus te popelen tijdens het losmaken om weer het water in te gaan, waardoor ik dus niet goed oplette. Ik gaf Max ''vrij'' ....en de riem bleef hangen in zijn poot. Max merkte niets en rende enthousiast richting de tak. De riem schoot los en werd meegenomen door het snelstromende water waarna ik hem bijna direct zag zinken.... Ik kon niks meer doen en stond erbij en keek erna Daar stond ik dan midden in het bos met nog maar 1 riem.... Gelukkig had ik voor Bob een soort dressuurlijn meegenomen, zodat hij ook 8 meter vooruit kon lopen. Deze lijn heeft aan beide kanten een sluiting waardoor ik beide honden kon aanlijnen aan 1 riem... De terugweg was een ramp en ik heb heel wat afgevloekt. Het was spekglad op sommige plekken (door het vele regenen) en beide hondjes wilden steeds een andere kant op, hetgene nauwelijk te corrigeren was met 1 riem....Ook Max en Bob heb ik bedreigd met het achter-het-behang-plakken- verhaal....aangezien zij juist het tegenovergestelde deden van meedenken en meewerken Ik was blij dat ik bij de auto was en inmiddels kon ik er wel om lachen. Tjonge jonge , wat een avonturen maak ik toch mee met die labjes van mij

[corretje]

Je kunt idd wel merken aan de honden dat het herfst wordt. De harde wind en regen.... ze worden er helemaal gek van. Ja en zo"n uitje naar het strand is dan dubbel feest. En dubbel zo slecht luisteren Maar dat mag zo heeeeel af en toe wel toch??? Maar zo te lezen hebben ze wel genoten en daar doe je het maar voor!

[Charella]

Zulke avonturen wil je niet nog een keer meemaken

Wel een excuus om een nieuwe riem te kopen