Gisteren moest ik de hele dag werken, tot 6 uur. Daarna snel naar huis, halve pizza naar binnen werken, omkleden, saxofoon en toebehoren pakken en 3 kwartier later zat ik alweer in de trein. Dochterlief, de hele dag alleen met Harry, zorgt goed voor hem. Harry krijgt extra rondjes, extra speeltijd en een heleboel knuffels van onze 16-jarige dame.
Ook manlief was niet veel thuis gisteren. Toen hij tegen 7 uur even thuis was, liet hij Harry heel even achter het huis, omdat er dingen naar binnen gesjouwd moesten worden. Veilig voor Harry, want hij rent zo het huis uit naar de overkant.
Een paar minuten later was manlief weer weg, lag dochter in bad en was Harry nog achter het huis....
Vanochtend kom ik beneden, zwaai de achterdeur open voor een duit frisse lucht en sloot de deur met een gevoel van: Ik mis iets..
Ik kijk weer naar buiten en zie tot mijn verbijstering kluiten met nog stukjes phloxen, rozen en waterlelie op de bestrating liggen. Mijn clematis hangt zonder wortel aan de muur, de onbekende plant in de vijver die na jaaaaren eindelijk gebloeit heeft, ligt in stukken tussen wat ooit mijn prachtige stukje tuin was. De ooievaarsbekjes zijn onvindbaar en wat rest is een woest stukje..groen.

