Mijn man is depressief. Hij heeft een flinke rugzak en heeft de inhoud niet met goed fatsoen kunnen verwerken. Vorig jaar ging het mis en sindsdien zit hij aan de medicijnen, gaat wekelijks naar een psycholoog en werkt op therapeutische basis bij zijn bedrijf. Het gaat inmiddels iets beter, het stukje verwerken begint nu op gang te komen en dat is ook zeker te danken aan Harry. Hij is zo'n heerlijke hond met zijn gekke buien en tegelijkertijd net zo lief! Als manliefzich niet lekker voelt, gaat hij met Harry naar buiten en komt opgeruimd weer thuis. Naar het veld, of gewoon een eind lopen door de stad. Of thuis even lekker met hem aan de stoei en donderjagen.
Het is zo mooi om te zien dat een hond de twinkels in de ogen van zijn baas weet terug te krijgen. Al is het maar voor even.
Voor kerst hebben wij manlief dan ook een heel speciaal cadeau gegeven. De foto is gemaakt door onze dochter van 16 en deze foto hebben we op canvas laten zetten.









