Aan het begin van de avond sloot manlief de gordijnen. Hij kijkt eens omhoog en zegt tegen me dat ik niet zo moet roppen als ik de gordijnen sluit, want de bevestigingsplaatjes van de gordijnroede hellen voorover. Ik rop nooit aan de gordijnen, zeg ik nog en dacht er verder niet meer over na.
Een half uurtje geleden nam ik Harry mee voor zijn laatste p+p. Harry heeft de gewoonte om te 'lopen' tijdens het poepen. Hij laat een heel keutelspoor achter en ik zat nog in mezelf te grappen over Hans en Grietje en de broodkruimels enzo, toen ik een wel heel erg bekende stof in de sneeuw lag liggen. Tussen zijn spoor van keutels. Wel ver*****

En ja hoor...de zoom van de gordijnen aan de voorkant is foetsie. Harry heeft er zeker een centimeter of 4 vanaf gekauwd. Een verdere inspectie dan maar. Tafelpoten, stoelpoten, bank, poten van de tv-kast. Alles in orde. Sierkleed op de bank: Franjeloos. Handdoekje in de keuken? Zoomloos. Mouw van werktrui: heel subtiel beknabbeld. Hij heeft wat met stofjes, denk ik.
Misschien moet ie toch maar weer terug in de bench.