Ik dus boven mijn hoofd uit het raam, staat er een meneer met iets in zijn handen.
"Ik heb taart voor u."
Huh, voor mij? Taart?
"Ja, als u Monika bent, Monika B.. staat hier."
Uh, ja, dat ben ik. Momentje, ik kom eraan.
Snel wat aangetrokken en naar beneden.
Lag er op de doos in de handen van die meneer een brief en even snel las ik: Beste puppygastgezin,
Ik moest even flink slikken en heb de doos aangepakt en op de trap gezet, moest tekenen voor ontvangst.
Toen snel naar binnen en lezen.
Zo lief!!
Vandaag is het de Internationale Dag van de Geleidehond en de school viert tevens de 30ste verjaardag van z'n bestaan.
Bij een verjaardag hoort taart en met dit cadeau kunnen de gastgezinnen meevieren.
Een cadeau op deze speciale dag om te bedanken voor de belangeloze inzet als puppygastgezin.
Wat een ontzettend lief gebaar!
En ik heb voor mijn gevoel al zoveel gekregen door gastgezin te zijn geweest.
Mogen leren van de manier van opvoeden, de ervaring, 't contact met de andere gastgezinnen, de puppyklassen, 't genieten van een pup (2x), (vooral) me nuttig voelen (ondanks mijn beperkingen), weten dat ik heb mogen bijdragen aan de vrijheid en zelfstandigheid van Jonna's baasje.
Dank je wel Blindengeleidehondenschool Genk, voor dit lieve gebaar!

Ik hoop dat er nog vele jaren vele honden door jullie succesvol mogen worden opgeleid tot stoere geleidehonden.
Hier een filmpje van 'mijn' Jonna

http://www.youtube.com/watch?v=J7nQW5o6F7g" onclick="window.open(this.href);return false;
En een stukje over de school:
http://www.hbvl.be/limburg/genk/extern- ... ehond.aspx" onclick="window.open(this.href);return false;