Saar had vanaf haar 6e artrose, maar door het geven van Glucosamine/Chondroitine en het juiste voer voor oudere dames met gewrichtsproblemen heeft Saar nog heel lang goed kunnen lopen. De laatste 2 jaar werd het natuurlijk allemaal wat minder, maar hé, mag het vanaf je 11e/12 jaar?
Het laatste jaar kon ze nog maar hele korte stukjes lopen, de wandelingen werden steeds korter, je zag ook dat ze er minder plezier aan beleefde. Pijnstillers hebben hun werk ook lang kunnen doen, maar op een gegeven moment houdt dat op... Doordat Saar minder bewoog, werden haar spieren natuurlijk ook steeds slapper met als gevolg dat ze vaker door haar achterpoten zakte, zwalkend liep en sinds vorige week zelfs niet meer zelfstandig kon opstaan. Door de pijn met lopen begon ze steeds meer te hijgen; ze hijgde al als ze in de gang stond om naar buiten te gaan 
. Afgelopen weekend was het zó erg, dat mijn man en ik al besloten hadden om maandagmorgen direct de dierenarts te bellen.. We hadden dit al een aantal keren overwogen en uitgesteld, vooral omdat Saar's koppie nog zó graag wilde
, maar dat koppie wilde nu ook niet meer, de glans was uit haar oogjes en dat was hét teken voor ons.Maar er kwam nog iets bij.. Sinds maandagmiddag at en dronk Saar ineens niet meer, was lusteloos, lag maar te liggen op haar favo plekje onder de trap in de woonkamer en kwam ook niet meer naar ons toe... Er moest iets anders aan de hand zijn. Dinsdag ben ik de hele dag bij haar thuis gebleven, heb me suf geknuffeld, onrustig door het huis gelopen, wetend dat het de laatste dag met Saar samen zou zijn
Mijn man kwam op een gegeven moment thuis en samen hebben we nog een hele tijd bij Saar op de grond gezeten, totdat de dierenarts kwam. Toen hij Saar zo zag heeft hij nog even gevoeld en hij constateerde dat er bloed in haar buikholte moest zitten, waarschijnlijk van een tumor in de milt
, er moest iets gesprongen zijn. Dat was de reden dat Saar niet meer at en dronk... vreselijk om dit nu te weten, maar gelukkig heeft ze niet lang hoeven lijden.. Hoe konden we dit nu weten?Uiteindelijk heeft de dierenarts de spuiten gegeven en is Saar rustig op de vloer van de woonkamer overleden, met onze handen op haar lieve koppie
. Het ging zó rustig, en wij waren zelf ook rustig, omdat we zagen dat het goed was zo, Saar was óp.Mijn man heeft haar zelf in de auto gelegd en we zijn naar het dierencrematorium gereden. Daar konden we in een mooie afscheidsruimte alle tijd nemen om afscheid te nemen van onze lieverd. Saar lag er zó vredig bij, net alsof ze sliep, zó mooi dat ik een aantal foto's heb genomen waar we nu erg blij om zijn. De laatste foto van een slapende Saar, alleen ademt ze niet meer...
Morgen gaan we haar as ophalen, en zal Saar weer thuis zijn, want zo voelt het wel.
Dag lieve Saar. Je was het bruine zonnetje in ons leven, ons álles. Je blijft voor altijd diep in onze harten
Wood Fen Moos °23-03-2013
Lola; Call me Rainbow v/h Hakkershof 28-8-2003-------R.I.P 20-07-2017
Action; Chelbo v/h Hakkershof 9-6-2002---- R.I.P 30-10-2012
Cooper; Rembrandt 18-6-2008
