Labradorforum

hallo
ik had een vraag ,ik heb een blonde lab , genaamd max ,maar ik had ook een zwarte lab ,die ik op 16.08.2013 heb moeten laten inslapen .
nu mijn vraag, max is hier bij geweest toen de da aan huis kwam,max heeft niet gejankt maar geloeid ,nu dit alles achter de rug is (hij kan weer een paar uurtjes alleen zijn met een kong maarja ) ,maar max wil als ik met em ga wandelen niet van me aflopen hij blijft als een schaduw langs of achter me lopen weten jullie of hebben jullie tips die ik kan proberen
gr ria en alvast bedankt

ach wat herkenbaar
Roef had dit ook nadat James overleden was.
tja ik weet niet of je op mijn tip zit te wachten,maar weer een tweede hond erbij?

veel sterkte en kwijnende hond is zo triest

ocharme Hij treurt heel hard nu zijn vriendje gestorven is. Ik denk dat het vrij normaal gedrag is. Jij bent nu zijn enige vriendje, dus hij wil bij jou in de buurt blijven. Ik zou niets forceren. Dit heeft even tijd nodig.

Er staat een mooi artikel over rouw bij honden in de Labradorpost, misschien heb je daar iets aan? Je kan vast wel een exemplaar opvragen bij de NLV.

Sterkte met je mannetje

ok , bedankt voor de reactie's
en ik heb een mail naar nlv gestuurd en ze sturen me een copie , ik wil het toch nog eerst proberen met 1 hond voordat ik aan een 2 de ga denken ,tis nog te kort geleden

Na het overlijden van een van de twee honden van mijn ouders snuffelde de ander totaal niet meer tijdens het wandelen.
Liep wel mee maar meer omdat het moest geloof ik.

Nu loop ik vrijwel iedere avond samen met Mika met hen mee en het is een wereld van verschil. Samen op hetzelfde plekje snuffelen is voor ons een genot om te zien.

Misschien het proberen waard om met iemand samen te wandelen.

Dit klinkt heel herkenbaar!
Wij hebben dit ook gehad,toen onze Kaya in jan 2013 plotseling overleed.
alleen deed onze Kane het iets anders,hij at en dronk niet meer en kwijnde zo weg dat wij al heel snel weer een hond erbij genomen hebben.
hou je hond dus goed in de gaten,sterkte ermee.

Gr Sas en een poot van Kane en Tessa

Co was ook heel sneu net na het overlijden van onze Ep.Net als ik.
En ikzelf was zo druk daarna met het zoeken op internet naar een nieuw vriendje voor hem dat Co er zelf bijna bij in schoot.

Maar nu zijn we al weer 2 maand verder ,het was wel even wennen,maar eigenlijk bevalt het helemaal niet slecht ,zo met zn tween.

De deur staat nog steeds wijd open voor een tweede hond hoor,maar haastige spoed is zelden goed!

Moraal van dit verhaal: treuren mag ,ook al ben je een hond,

Rouw kan ook bij een hond maandenlang duren.
Geef hem hier ook lekker de tijd voor. Ga niet overhaasten en allemaal extra dingen doen.

Zorg dat zijn basis er gewoon is, net als hij had met de andere hond erbij

Ook hier een heel verdrietige hond, in februari dit jaar hebben wij het besluit genomen om Tess te laten inslapen, Tinta week niet meer van onze zijde... Begin nu te merken dat ze weer vrolijker wordt.
Soms was ze blij als ze even kon spelen met een andere hond..