Zorgen voor ziektes rieel?

[Frosty311]

Hallo,

Zoals ik tijdens het voorstellen al had aangegeven, zijn mijn vrouw en ik op zoek naar een nieuwe huisgenoot. Onze voorkeur gaat sterk uit naar een labrador.

Echter zijn wij bang dat we kiezen voor een ras met medische risico's. We lezen namelijk veel, dat labradors vaak last hebben van HD, kanker en allergieën. Is dit rieel of is er slechts een kleine kans.

Wij hebben afgelopen maand ons 4,5 jaar oude vriendje moeten laten gaan wegens een probleem wat vaak in het ras voorkomt.
We weten dat iedere hond ziek kan worden en dat er geen garanties zijn. Maar we willen de kans op een herhaling zo veel mogelijk voorkomen.

We hopen dat we met jullie ervaring en kennis een goede beslissing kunnen nemen.

Alvast bedankt

[Tammie]

HD kan je voor een groot gedeelte voorkomen door goede uitslagen ouderdieren. Daarnaast zelf je maatregelen nemen; 1 minuut regel wandelen, niet fietsen voor 1e jaar, niet te wild laten spelen met name met andere volwassen honden, niet springen op de bank, gladde vloeren, etc. Daarnaast goede voeding en gezond gewicht.

Allergieën en kanker...Zelf ben ik overtuigd dat als je een goede fokker treft dat hij/zij ook dit soort dingen zal meenemen in het voortzetten van de lijnen die worden gefokt (kanker kan een erfelijkheidsgen inzitten). Daarnaast allergieën geloof ik zelf ook in dat voer een handje meehelpt/tegenwerkt. Kanker kan je denken aan sterilisatie (zoekfunctie) maar ook weer zeker aan voer.

Kortom, ik zelf ben er van overtuigd dat als je een fokker treft die de gezondheid bewaakt in het voortzetten van zijn lijnen dat je veel met behulp van jezelf kan uitsluiten. Dat wil niet zeggen dat het altijd op gaat want het is en blijft een levend wezen.

[-Marianne]

Bij de Labrador Retriever komen een aantal aandoeningen inderdaad regelmatig voor, hier kun je er meer over lezen:
https://www.nlv.nu/rasengezondheid/gezo ... nderzoeken" onclick="window.open(this.href);return false;
Zoals je ziet, gaat het veelal om erfelijke aandoeningen. Wanneer je voor een pup kiest waarvan de ouders goede gezondheidsuitslagen hebben, heeft je pup echter weinig kans op de erfelijke aandoeningen waar de ouders op getest zijn.

[sambel]

Ik kan alleen uit eigen ervaring reageren, maar misschien heb je er toch iets aan.

Ruim 15 jaar geleden kochten wij onze 1e labrador (met stamboom). Zij heeft nooit last gehad van allergieën of HD. Toen ze 14 jaar was werd ze ziek (hartfalen). Dit hebben we gedacht tot ze niet meer wilde eten/drinken en ze erg ziek in haar mand lag. (Indy was toen 14 1/2 jaar) Omdat ze al zo oud was wilden we haar zo min mogelijk belasten met allerlei onderzoeken. Uit een echo van haar buik bleek dat zij leverkanker had in een ver gevorderd stadium. We hebben toen de ontzettend moeilijke keuze gemaakt om haar te laten gaan.

Ik kan je dus niets zeggen over de mate van risico's, maar misschien is dit een klein hartje onder de riem om te kiezen voor dit fantastische ras.

[Kay]

Er komen idd veel aandoeningen voor bij labjes, die jij noemt maar ook ED problemen komt (naar mijn idee) steeds vaker voor bij labjes
Echter heb je bij elke hond (ras of bastaard) nooit garanties

Bij de Labrador Retriever komen een aantal aandoeningen inderdaad regelmatig voor, hier kun je er meer over lezen:
https://www.nlv.nu/rasengezondheid/gezo ... nderzoeken" onclick="window.open(this.href);return false;
Zoals je ziet, gaat het veelal om erfelijke aandoeningen. Wanneer je voor een pup kiest waarvan de ouders goede gezondheidsuitslagen hebben, heeft je pup echter weinig kans op de erfelijke aandoeningen waar de ouders op getest zijn.

Fokken is en blijft een risico, en kan je pup ook een erfelijke aandoening hebben
Ik ben wel met je eens dat de kans met ongezonde ouders groter is, maar uitsluiten kun je het als fokker nooit helaas (dat zou een hoop verdriet schelen!)

[HennyH]

We hebben vanaf 1984 labradors en zijn helemaal gevallen voor dit ras. Ze zijn bijna allemaal lekker oud geworden;Zero 12 jaar, Wicca 13 jaar en Dewi 15 jaar zonder erfelijke problemen. Yarra is net 7 jaar geworden en is geopereerd aan ED ontstaan n.a.v. trauma en Spirit is bijna 4 jaar en tot nu ook geen erfelijke afwijkingen.

Alleen met Pagan hadden we dat geluk niet. Zij kreeg acute leukemie op de leeftijd van net 1 jaar en moesten haar laten gaan. De dierenarts verzekerde ons dat het geen erfelijk probleem was maar domweg ontzettende pech dat zij deze ziekte had.

Dus van de 6 honden hebben we heel veel pech gehad met 1 hond en dat was niet erfelijk.

[-kim-]

Hier nu 3 labradors en een 4de labrador op komst.

Charlie onze eerste labrador , heeft nooit gezondheidsproblemen gehad, rond de 10jaar kreeg hij last van artrose, maar hij is bijna 14 geworden, op een mooie manier. ( toen was er nog minder bekend over beweging etc bij een opgroeiende pup)

Mexx bleek na een half jaar al last van allergieën te hebben, die gelukkig met ander voer al veel minder bleken, hij heeft wel last in het voorjaar en zomer van zijn ogen en oren, maar het is goed onder controle te houden, verder is hij hartstikke gezond, dus bij hem zijn de allergieën gelukkig geen groot issue meer.

Bear is kerngezond.

Hopelijk is mijn volgende pup ook gezond, ik ben vooral bang voor ED, dat probleem is in het ras helaas nog niet onder controle, ondanks dat de ouders getest worden, ik heb in ieder geval gezocht naar een pup met zo min mogelijk risico op gezondheidsproblemen.

Ik zou vooral zoeken naar een combinatie van gezonde ouders en het blijft een levend wezen, wat helaas wat kan mankeren, denk wel dat de gezondheidsrisico's bij Franse Buldoggen veel hoger zijn als bij labradors.

[-Marianne]

Er komen idd veel aandoeningen voor bij labjes, die jij noemt maar ook ED problemen komt (naar mijn idee) steeds vaker voor bij labjes
Echter heb je bij elke hond (ras of bastaard) nooit garanties

Bij de Labrador Retriever komen een aantal aandoeningen inderdaad regelmatig voor, hier kun je er meer over lezen:
https://www.nlv.nu/rasengezondheid/gezo ... nderzoeken" onclick="window.open(this.href);return false;
Zoals je ziet, gaat het veelal om erfelijke aandoeningen. Wanneer je voor een pup kiest waarvan de ouders goede gezondheidsuitslagen hebben, heeft je pup echter weinig kans op de erfelijke aandoeningen waar de ouders op getest zijn.

Fokken is en blijft een risico, en kan je pup ook een erfelijke aandoening hebben
Ik ben wel met je eens dat de kans met ongezonde ouders groter is, maar uitsluiten kun je het als fokker nooit helaas (dat zou een hoop verdriet schelen!)

Klopt, was het maar zo'n feest, erfelijke aandoeningen uitsluiten kan nooit helemaal. Het scheelt wel een hoop als je voor gezonde ouders kiest, maar zelfs dan kan het nog fout gaan en bovendien zijn er zat erfelijke aandoeningen waar niet op getest wordt.

[Frosty311]

Bedankt voor het delen van jullie ervaring. Dit helpt ons zeker.

Dan alleen nog 1 ding, en misschien klinkt dit niet zo snugger , maar ik kan me herinneren ooit ergens te hebben gelezen/gehoord dat bruine labs minder sterk zijn of een ander karakter hebben.....

Lijkt me erg sterk, maar nu we toch bezig zijn met het verzamelen van info...

[-Marianne]

viewtopic.php?t=81687" onclick="window.open(this.href);return false;
Dat kan je helpen.

[HennyH]

Bedankt voor het delen van jullie ervaring. Dit helpt ons zeker.

Dan alleen nog 1 ding, en misschien klinkt dit niet zo snugger , maar ik kan me herinneren ooit ergens te hebben gelezen/gehoord dat bruine labs minder sterk zijn of een ander karakter hebben.....

Lijkt me erg sterk, maar nu we toch bezig zijn met het verzamelen van info...

De bruine labs werden heel vroeger als ongewenst beschouwd en dus door fokkers in het nest direct verwijderd of zonder stamboom verkocht. Er is een tijdje alleen met zwarte labjes gefokt in Engeland maar dat was dacht ik voor WO2. Toen bruin wel werd toegestaan was er eerst maar een kleine genenlijn. De stamvader van bruin schijnt een nogal drukke reu geweest te zijn. (Heb ik mij allemaal laten vertellen)

Er is inderdaad een tijd geweest waarin iedereen opeens zo'n hondje van die blindenreclame met Lionel Richie wilde en dus werd daar op ingespeeld. Inmiddels zijn er veel zwarte labjes gekruist met de bruine lijnen dus zal het wel weer wat rustiger geworden zijn.

Ik heb nu door toeval 2 bruine labjes. Yarra was de bekende stuiterbal en haar moeder was zwart, vader bruin. Ze was als pup moeilijk te bereiken en zette maandenlang een keel op als ze in de bench moest. Dat vond ze verschrikkelijk!! Maar Spirit was een rustige pup, en heeft net als Yarra een zwarte moeder en bruine vader. Hij is vriendelijk en kan goed werken. Enige probleem met hem is zijn wat haantjesgedrag maar dat ligt aan de hormonen en niet aan zijn kleur.

[marie]

Hier ook veel pech met de labradors. van de 6 honden die we gehad hebben zijn/waren er 4 ziek. ED, allergieen, kanker en epileptie. Alleen gekocht met stamboom en bij fokkers die zeer goed gekend staan in de labrador wereld (zal geen namen noemen)

Weet ook niet of ik het nog aandurf om weer een labrador te kiezen.

groet Marie

[marron]

Bedankt voor het delen van jullie ervaring. Dit helpt ons zeker.

Dan alleen nog 1 ding, en misschien klinkt dit niet zo snugger , maar ik kan me herinneren ooit ergens te hebben gelezen/gehoord dat bruine labs minder sterk zijn of een ander karakter hebben.....

Lijkt me erg sterk, maar nu we toch bezig zijn met het verzamelen van info...

De bruine labs werden heel vroeger als ongewenst beschouwd en dus door fokkers in het nest direct verwijderd of zonder stamboom verkocht. Er is een tijdje alleen met zwarte labjes gefokt in Engeland maar dat was dacht ik voor WO2. Toen bruin wel werd toegestaan was er eerst maar een kleine genenlijn. De stamvader van bruin schijnt een nogal drukke reu geweest te zijn. (Heb ik mij allemaal laten vertellen)

Er is inderdaad een tijd geweest waarin iedereen opeens zo'n hondje van die blindenreclame met Lionel Richie wilde en dus werd daar op ingespeeld. Inmiddels zijn er veel zwarte labjes gekruist met de bruine lijnen dus zal het wel weer wat rustiger geworden zijn.

Ik heb nu door toeval 2 bruine labjes. Yarra was de bekende stuiterbal en haar moeder was zwart, vader bruin. Ze was als pup moeilijk te bereiken en zette maandenlang een keel op als ze in de bench moest. Dat vond ze verschrikkelijk!! Maar Spirit was een rustige pup, en heeft net als Yarra een zwarte moeder en bruine vader. Hij is vriendelijk en kan goed werken. Enige probleem met hem is zijn wat haantjesgedrag maar dat ligt aan de hormonen en niet aan zijn kleur.

Het ligt wel even anders als zoals jij het schrijft hoor
Hier de link, dan naar beneden scrollen tot aan de origin of chocolat labrador retievers
http://labradornet.com/chochistory.html" onclick="window.open(this.href);return false;

[HennyH]

Wetherlam Nutcracker schijnt vooral de stamvader van bruine labjes in NL te zijn. Dit is mij verteld door een vooraanstaande fokker waarvan ik aanneem dat ze er echt veel verstand van heeft.

Ik heb mijn twijfels bij de schrijver van Labradornet Jack Vanderwijk, alias Jaap van der Wijk, hij had een tijdje een labradorkennel in Drenthe. Door vage redenen is dat destijds opgedoekt. Kloppen zijn gegevens op labradornet wel? Is er iemand die het heeft gecontroleerd? Waarom schrijft hij bijvoorbeeld als Nederlander in het Engels en Duits en niet in het Nederlands. Ik weet het niet om alles van deze meneer voor zoete koek aan te nemen alhoewel hij erg overtuigend kan overkomen.

http://chefjackpub.wordpress.com/" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.goodreads.com/author/show/39 ... n_der_Wijk" onclick="window.open(this.href);return false;

http://www.artmajeur.com/vanderwyk/" onclick="window.open(this.href);return false;

[Joyce]

Hier ook veel pech met de labradors. van de 6 honden die we gehad hebben zijn/waren er 4 ziek. ED, allergieen, kanker en epileptie. Alleen gekocht met stamboom en bij fokkers die zeer goed gekend staan in de labrador wereld (zal geen namen noemen)

Weet ook niet of ik het nog aandurf om weer een labrador te kiezen.

groet Marie

Wij durfde het ook niet aan om weer voor een labrador te gaan,maar het vertrouwen is weer terug omdat Bailey nog leeft en al 10,5 jaar is.Ook HD en epileptie.Zelfs in onze dromen hadden we dat niet durven hopen dat hij ouder dan 10 jaar zou worden!

Onze 1e werd bijna 6 jaar,spierziekte (erfelijk?Geen idee) de 2e maar 6 maand,vergiftiging.Pure pech,had elke hond kunnen zijn.
En deze met 7 maand geopereerd aan HD,vanaf zijn 5e of 6e epileptie om de 3 a 4 maand

Wij staan nu op de wachtlijst bij een fokker en onze duimen draaien blauw dat er een zwart mannetje bij zit