Er kwam ons een vrouw met 2 honden tegemoet, al het hondenspul was aangelijnd.
We komen haar wel ooit vaker tegen. Ze heeft een herder en een grote, bruine reus (mij niet duidelijk welk ras). Die bruine reus wil dan wel eens lelijk doen, blaffen/grommen. Maar zij houdt ze altijd goed onder controle. Er is nooit een aanvaring geweest.
Nu kwamen ze ons dus tegemoet. Zodra hij ze zag had Keo een erg gespannen koppie, dus ik hield hem wat lekkers voor zijn neus ter afleiding, maar hij wou het niet aannemen (vreemd voor Keo). Toen ze nog dichterbij kwam ging Keo op de rem, hij wou niet verder lopen maar eigenlijk ontsnappen. Zijn staart was volledig verdwenen tussen zijn achterpoten. En dat is wel heel vreemd, want Keo is eerder patserig dan bang. Zijn staart is altijd neutraal en als hij een hond spannend vind houdt hij hem eerder pijlrecht omhoog, maar nog nooit had ik gezien dat zijn staart tussen zijn poten verdwijnt
De vrouw passeerde met haar honden, die hebben beide geen grom of blaf gegeven dit keer. Keo moest nog tig keer omkijken of ze wel echt niet achter hem aankwamen, na een meter of 20 kwam zijn staart weer voorzichtig aan omhoog.
Ik was zelf ontspannen, heb die vrouw begroet en vrolijk een opmerking tegen gemaakt.
Hebben jullie wel eens een situatie meegemaakt dat je hond ineens zo afwijkend/anders reageert?
En wat doe jij als je hond angstig reageert?
Keo 26-03-2009
Harvey 30-07-2015
Cooper; Rembrandt 18-6-2008
arme jongen