
Het ging niet meer. Ze leek steeds benauwder te worden. Gister begin van de middag heeft haar baasje de dierenarts gebeld. Na 17 uur zou hij komen. Ik moest nog werken tot 16 uur. Dus daarna gauw naar huis zodat ik nog even van haar kon genieten. Je zag dat ze langzamerhand het zwaarder kreeg. Maar ze was nog heel alert en wilde nog steeds wel eten. Is rond 17 uur nog buiten geweest om een plasje te doen. En ze liep nog vrolijk te kwispelen. Heb nog lekker bij haar op het kussen kunnen liggen.
Diezel is er de hele tijd bij geweest. En wat was hij rustig en lief. Ik zat bij Kira op het kussen en haar baasje zat er ook bij en Diezel lag over onze benen heen te kijken. Ook toen Kira was overleden gaf hij haar nog een likje over haar bekje. Echt super lief

We hebben haar gisteravond naar het crematorium gebracht en Diezel heeft bij Kira achter in de kofferbak gezeten. Wat wonderlijk is want de meeste honden schijnen dat niet te willen. Hij piepte wel wat, maar dat doet ie vaker. En in het crematorium liep hij ook de hele tijd rond wat mocht van die aardige mevr. Hij was er zelfs bij dat zij Kira op een tafel legde. Hij heeft alles van begin tot einde meegemaakt. Toen we thuis kwamen liep hij wel een rondje en kwam later bij ons liggen. Hij heeft ook goed geslapen en vanmorgen ook niet echt gehoord. Zelfs minder dan anders. Ga straks lekker met hem lopen. Ook wel goed voor mij.
Maar wat missen we haar zeg! Het zou al niet echt een leuke kerst zijn, maar nu.........Straks lekker brullen in het bos. Dat doen we toch al wel de hele tijd.
Kira r.i.p. 27-02-2002 - 24-12-2013