
Laaaat ze maar binnnen ik zal ze wel begroeten..


maarrrr dit waren niet alleen maar leuke mensenvrienden .. nee hier was iets anders aan de hand.. er was nl een zwart wit kop kleiner dan mij nerveus springding bij


Gelukkig ook gewoon ouderwets leuke mensenvriendjes erbij dus die heb ik welkom geheten.. maar dat springerige mormel ging niet weg..
Sterker nog hij besprong mij ... probeerde in mijn oren te happen en druk te doen...

Dus .. wat heb ik gedaan...
Ik ben op mijn rug gaan liggen... en het springerige mormel heeft uitbereid mijn buik afgelikt en mijn oksels ... mijn oren ... alles eigenlijk.. PRIMA .. !!
Dat hebben we een paar uur volgehouden..
Ze zeggen dat wij vreemd zijn maar komop .. wie is er nou vreemd.
Ik heb wel toen dat wezen ook nog bij mijn vrouwtje aaien ging schooien gezorgt dat ik er met mijn kop tussen zat zodat ze MIJ aaide.. HEY wel mooi MIJN vrouwtje he..
Oh ja en ik heb een poging gedaan zijn brokken op te eten.. tja ik ben en blijf een labje..
Maar verder hebben wij ons prima vermaakt.. ik languit op mijn rug en mormel likken.
Nu denkt mijn vrouwtje echt dat ik gek ben .. maar hey medestander labjes zeg nou zelf... ik ben toch gewoon heel normaal ?

