Op de middag ging ik een toer wandelen op de heide. Niettegenstaande ze de laatste tijd begonnen is met hondenpoep eten en fanatiek snuffelen, mocht ze toch los om haar energie kwijt te raken. Het was toch al wat minder met dat poep eten.. Nu hadden we een fijne ronde gemaakt en op de terugweg, bijna thuis, heeft ze plots een (dood) konijntje in de bek!!!!!! Jaaaaaa ik mag dus op mijne kop gaan staan maar luisteren doet ze niet hoor! In de eerste plaats schrok ik me al rot, zo'n lief konijntje hangt te bungelen in de bek van een over-uitbundige dolgeslagen Kyra! Zielig en misselijkmakend... Ik weet het ik weet het.. een jachthond! Maar toch.... dit wil je niet. Zeker niet als je weinig tijd hebt en naar huis toe moet!! De volle twintig minuten mocht ik spenderen aan het "vangen" van Mrs.Kyra! Ik heb alles geprobeerd:
- in eerste instantie boos zijn en haar bij me roepen
- lief roepen
- vrolijk roepen
- wegrennen
- me verstoppen
- wegwandelen
- naar haar toe wandelen en vragen of ze bij me komt
- met koekjes liggen gooien
- nog eens boos zijn.... enz enz enz enz.......
Echt gezellig, ik wist echt niet wat doen!
Uiteindelijk is ze een oprit opgelopen van het 2e huis naast het natuurgebied. Zo heb ik haar in een hoekje kunnen drijven, en het arme konijntje uit haar bek geschud (bahhh).
Ik weet dat ik dan niet boos mag zijn als ik ze eindelijk heb, maar ik was echt gefrustreerd! Dus zonder iets te zeggen ben ik naar huis gebeend en mocht mevrouw de bench in. Ze mag het even bekijken hoor......

Heeft iemand tips, hoe krijg je je hondje te pakken als ze dolblij is met de hoofdvogel die ze heeft afgeschoten????? ik zou het echt niet weten....
Nou, bedankt voor het medeleven!
