Ze zijn lekker aan het rennen en scharrelen.
We komen nog een stel tegen met twee Ridgebacks waar ze even mee kennismaken en daarna weer doorlopen. Daarna een ouder echtpaar die ik wel eens meer tegen kom als ik aan het wandelen ben en waar ik dan alleen een groet mee wissel.
Na het gebruikelijke "T is wel koud vandaag, hè?!" zegt die meneer ineens: "Mevrouw, ik vind dat u zulke leuke honden hebt!"
Dus ik zeg: "Nou, bedankt, ik heb ook erg met ze geboft"
Inmiddels zijn Ramses en Pandora rustig naast me komen staan om te wachten wanneer we weer verder lopen
Die meneer is nog niet klaar met zijn complimenten en gaat nog even verder: "Ja, maar u heeft ze ook heel netjes opgevoed want ze vallen nooit iemand lastig en ze luisteren altijd erg goed! Wij zien u vaak lopen met ze en mijn vrouw is eigenlijk bang voor honden maar niet voor die van u want ze springen niet tegen ons op, blaffen nooit naar ons maar lopen ons gewoon voorbij en dat vinden we heel fijn want dat maken we ook wel eens anders mee."
Ik werd er inmiddels een beetje verlegen van maar heb ze vriendelijk bedankt voor het compliment
Op zo'n moment pluk je toch de vruchten van al die energie die je er in gestoken hebt om ze een beetje normaal op te voeden
(Dat ze niet altijd zo superbraaf zijn heb ik ze maar niet verteld






