Rond half 8 liep ik een ronde met Jones. Ik loop altijd langs het water, wat gister natuurlijk nog dicht zat met ijs. Normaliter mag Jones daar altijd los, maar met dit weer ben ik wat voorzichtiger, moet er niet aan denken dat ie me het ijs opschiet en nog erger erdoorheen zou zakken. Ik wil uberhaupt niet dat mijn hond op het ijs komt, maar goed.
Ik had m'n zakken vol lekkers gestopt, zodat ik Jones bij me in de buurt kon houden, maar dat ie toch ff z'n eigen gang kon gaan. Lekker wandelen is het niet, je bent constant aan het kijken waar ie uithangt, maar gelukkig vond Jones het ijs helemaal niet interessant!
Een stukje verder waren er kinderen op het ijs aan het spelen. Omdat Jones een hele nieuwsgierige hond is, besloot ik m maar alvast bij me te roepen en te laten volgen.
Ik moest echt 3x kijken voor ik het doorhad, maar ik viel bijna achterom van verbazing.. Kinderen met hun hond op het ijs.. Geen volwassene te bekennen.. Ik snap het echt niet hoor!!!
Maar van mama en papa mocht de hond mee het ijs op!! Want dat was zo grappig als ie ging glijden???
Ik ben met enige verbazing verder gelopen, toen ik weer terug kwam, zo'n 3 kwartier later, stonden er wel volwassenen bij en er liepen 2 honden op het ijs... Die beesten gingen echt alle kanten op en lachen joh! Ik vond er niets aan.
Dat kinderen zich niet realiseren dat dit niet goed is voor die beestjes, ok. Maar dat je als volwassene er uitgebreid om gaat staan lachen omdat je hond niet fatsoenlijk kan bewegen op ijs vind ik ronduit dom! Dan hou ik mijn hondje maar aan de lijn!!







