BOOSSS

[Ineke P]

Ik weet niet hoe ik de tekst moet kopieren zoals jullie doen als je ergens op wilt reageren. Maar ergens hebben jullie gelijk dat ik Remy beter niet kan loslaten. (En zonder de moeder de kids beetje laten wennen inderdaad!!!!!)
Maar aan de andere kant is het hun probleem dat ze zo bang zijn. Als ze komen is dat meestal wel voor een middag of een hele dag. Ze wonen een eind weg. Dus vandaar. En dan ben ik niet van plan om de hond de hele middag in de bench te houden. De afgelopen keer waren ze er een avond. En was Remy ook veels te lang in de bench naar m'n zin. Maar als ze zo reageren, dan hebben ze het bij mij verprutst en houd ik niet overal rekening meer mee. Dan ga ik, of mijn man, haar tussendoor wel even lekker lang uitlaten.

[Els]

[quote="Ineke P"]Ik weet niet hoe ik de tekst moet kopieren zoals jullie doen als je ergens op wilt reageren. /quote]

Via knopje Quote rechtsboven in je tekstvakje.

[Brellow]

de neefjes van mijn vrouw zijn ook bang voor Mellow. Helaas heeft men ook nooit bij hun hun best gedaan om dit te veranderen. Quote schoonvader: pas, daar komt de grote bruine beer!....nee dat helpt!

Maar ook bij ons geld: Mellow is lid van het gezin en gaat echt geen bench in voor bezoek. Als je bij ons op bezoek komt weet je van te voren dat Mellow er ook is en daar moet je t mee doen.

[Mariska+Noa]

Ook wij hebben noa in het begin bij mn schoonouders in de bench gedaan als de kinderen kwamen. Met name het meisje van 3 was PAAAAAANISCH als de hond al kwispelend haar kant op liep. En dan rende ze al gillend en huilend door het huis. Ik kan je verzekeren dat de hond dat nóg interessanter vond. Maarja, ook zij werd in haar gedrag gesteund, doordat ze telkens werd opgepakt als Noa in haar buurt kwam. Noa heeft moeten leren dat hij rustig op zijn plek moet blijven liggen als zij er zijn en de kinderen weten op hun beurt dat druk gedrag zoals rennen en schreeuwen een reactie uitlokt en dus niet verstandig is. Nu gaat het een stuk beter. Ons neefje durft al zelfstandig een snoepje te geven en noa te aaien. En ja, hij weet heel goed dat hij Noa eerst aan zijn hand moeten laten ruiken Ons nichtje schiet nog altijd in lichte paniek, maar ook dit is stukken minder geworden.. Ach.. ze zullen vast wel ooit vriendjes worden

[Michelle/Dinky]

wat een vervelende situatie zeg... Wel fijn dat jullie een goede band hebben samen en daar kan je nu dan ook gebruik van maken.
Jou zus weet waarschijnlijk nu niet dat je boos bent, en jij zit je maar op te vreten. Dus ik zou als ik jou was eerlijk vertellen wat je dwars zit. Een open eerlijke houding daar bereik je naar mijn inziens het meeste mee.

(Ik zou bijv zeggen. Zus ik wil nog even terug komen op jullie laatste bezoek.. Ik vind het erg gezellig als jullie langs komen, maar ik heb er alleen geen prettig gevoel bij als jullie zo over mijn hond praten, mijn hond is net een kind voor mij. Ik voel me daardoor niet gerespecteerd. Ik verwacht dus eigenlijk dat je met respect over mijn hond praat, want dat doe ik immers ook over jullie)

En dit alles gewoon, vriendelijk en rustig. Praten uit je ik persoon helpt echt en daaruit mag je een verwachting scheppen Het is immers jou gevoel en niemand kan wat aan jou gevoel veranderen..
Goh klinkt misschien een beetje therapeutische haha maar ik gebruik deze methode ook op mijn werk
Ik hoop dat je er wat aan hebt..
Heel veel succes, en ik ben benieuwd hoe je het hebt aangepakt!

Groetjes Dinky en Michelle

[Ineke P]

Ik weet niet hoe ik de tekst moet kopieren zoals jullie doen als je ergens op wilt reageren. /quote]

Via knopje Quote rechtsboven in je tekstvakje.

Ja. het is gelukt

[roef]

Ik weet niet hoe ik de tekst moet kopieren zoals jullie doen als je ergens op wilt reageren. /quote]

Via knopje Quote rechtsboven in je tekstvakje.

Ja. het is gelukt

[miranda]

Heel veel sterkte met het gesprek met je zus,ik had niet zo rustig kunnen blijven

Bij mij geld ook wie onze situatie niet accepteerd, mag komen maar hoeft niet als ze dat niet willen.

Remy is gewoon

van mijn meiden.

[Jess]

Fijn he, van je familie moet je t hebben.
Ik vind t heel knap van je dat je niet uit je slof bent geschoten. Maar ik zou er niet mee blijven lopen.
Je kan je zus heel goed uitleggen hoe je het ziet en hoe haar woorden voelden op dat moment.
Misschien zelf opperen dat haar kinderen idd een keer eens goed kunnen zien wat een hond nou precies is, zonder negativiteit.

Ik heb helaas ook een hoop ellende over me heen gehad toen wij Brego kregen.
Vanaf het begin dat we vertelden dat we een puppy wilden kopen was het alleen maar commentaar.
En toen ik op de verjaardag van mijn vader trots vertelde dat Brego was geboren kreeg ik van mijn zus en zwager de opmerking: wat moet je nou met een hond?
Mijn reactie terug: wat moeten jullie nou met een kind?
Ze was nl zwanger.

Ja, sorry, maar ze hebben notabene zelf een hond en kennen heel onze situatie niet omdat ze nooit bij ons thuis komen.

Nu is mijn zus onmogelijk met begrip voor een ander opbrengen wanneer zij "iets vindt" , maar ik zou het als ik jou was toch proberen met jouw zus.
Wie weet wat er uitkomt.

[perelaar]

Mijn huis, mijn regels. Wie bij ons op bezoek komt neemt de honden erbij - alleen als er vreemde mensen komen gaan ze even in de keuken (aannemers bijvoorbeeld, voor onze verbouwing).

Maar er heeft nog niemand zo'n grote mond durven opzetten tegen mij of mijn vrouw, in ons eigen huis. Meestal vragen de gasten op voorhand of de honden er toch zeker bij zullen zijn
We nemen ze wel zelf niet mee als we ergens op bezoek gaan, tenzij we zeker zijn dat de gastheer/vrouw er geen probleem mee heeft...