Na een stevige boswandeling kwam ik bij een mooi terras midden in het bos.
Het was nogal heet, dus heb ik mijn drietal schuin achter mij onder een struik vastgebonden met een grote bak water en heb ik mijzelf op een sorbet getrakteerd.
Plotseling hoor ik op zijn twents:" Eem blieven zit'n. Papa wil eem nen foto maak'n."Het geluid komt schuin achter mij vandaan.
Ik draai mijn hoofd en wat ik dan zie tart elke verbeelding.
Papa heeft zijn 2 jarige zoon tussen mijn liggende honden gezet en wil een foto maken.
Ik heb hem echt gevraagd :"bun ie helemaal van de pot af'e'rukt "( nou ja, de iets nettere versie dan)
Hij vraagt mij waarom? Dat kan toch iedereen zien dat het hele lieve honden zijn. Ik zeg dat ik dat niet zie hoor.
"Och" zegt hij ( en hij weet op dat moment blijkbaar nog niet dat het mijn honden zijn) ie hebt er niks geen verstand van.
En trouwens:" As de hoond nich te vertrouwen woarn, dan had de baas ze wel nen muilkorf omgedaan."
Leuke opvoedingsles voor de kleine voor de volgende keer:
Als er ergens een hond of honden liggen kun je er gewoon tussen gaan zitten.
Om even in het Twents te blijven: Die papa hef zien goodwies kapot






