Ja, daar heb ik ervaring mee. Onze Golden Retriever heeft dit ook gehad. De plek was ook heel vies geworden, dus dat moest ook nog eens behandeld worden. Hij heeft toen in de eerste instantie anti biotica meegekregen en prednoral. En toen op het laatst zei de dierenarts: 'oh wacht, ik zal nog even een chemische castratie doen'.
Want het was een tumor die hormoon gerelateerd was. Dus als de tumor weggehaald zou worden dan zou hij ook meteen gecastreerd worden. Maar de dierenarts vond hem te oud voor zo'n ingreep en wilde kijken hoe hij verder zou reageren op de medicatie. Nu denk ik dat hij de AB en de prednoral meer heeft gekregen omdat er vuiligheid uit de tumor kwam. Ik was natuurlijk heel erg geschrokken van dit nieuws en ook dat de dierenarts het beter vond om niet te opereren.
De plek werd door de medicatie rustiger en de tumor slonk wat.
Maar werd na een tijdje weer groter. Het bleek dat de chemische castratie uitgewerkt was, die werkte maar zo'n 6 weken. De oplossing voor Goldie bleek om elke 6 weken zo'n injectie te doen en daar bleef de tumor heel 'rustig' van. Hij had er helemaal geen last meer van. Zo is dat zeker 2 jaar doorgegaan. Totdat we van de dierenarts hoorde dat er een implantaat was dat 6 maanden voor chemische castratie zorgde, hadden we net een afspraak voor gemaakt, maar voordat hij die kreeg, ging hij ineens zo hard achteruit. Hij bleek een levertumor te hebben.
Het is een heel verhaal geworden, maar door de hormonen af te remmen, heeft hij er geen last van gehad. Ik hoop echt dat het voor jullie ook meevalt en dat jullie goed nieuws krijgen.
Bowie 16-04-2017
