Dit is inderdaad lastig. Ik zou het kleed idee wat hierboven wordt aangegeven vooral gaan oefenen. Ik denk dat je dan voor beide partijen het beste hebt. Jij en Roy de hond mee en je familie heeft er geen "last' van.
Zelf zit ik in een andere situatie.. Mijn ouders vinden een hond leuk maar hebben altijd gezegd niet zolang je in huis woont... Oké, dus toen ik uit huis ging samenwonen en wij een lab kochten was ik na 22 jaar wachten helemaal gelukkig.
En nu... Woon ik met hond weer bij paps en mams (omdat het even niet anders kan helaas)... Die nooit een hond in huis wilden... Soms is het lastig.. Maar ook al woon ik weer hier, ik probeer er toch zoveel mogelijk rekening mee te houden, ook omdat ze een hond in huis absoluut niet gewend zijn en nooit hebben gewild. Nou hebben we het geluk dat het zomer is en Foofer lekker de hele dag buiten kan liggen (mijn ouders hebben een grote overkapping en altijd schaduw in de tuin dus een perfect plek) zodat de harenoverlast en andere dingen niet zo groot zijn...
Het blijft soms moeilijk als je mensen hebt die je naar aan het hart liggen die datgeen wat jou aan het hart ligt niet zo leuk vinden als dat jij dat vindt...
niet welkom :(
-
Nienke & Foofer
- Grote hondenneus
- Berichten: 890
- Lid geworden op: 08 aug 2010, 14:38
- Locatie: Enschede
-
royenmarjolein
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1591
- Lid geworden op: 01 mar 2010, 15:39
- Locatie: Kerkrade
Bedankt voor jullie reacties. Het was inderdaad bij mijn ouders thuis. Max is ongeveer 1 jaar niet mee mogen komen, omdat hij zo enthousiast en druk was. Nu is hij een stuk rustiger geworden en was de situatie anders.
Gedurende het jaar dat hij niet mee mocht, vond ik dit heel erg. Ik accepteerde het uiteraard wel: het is hun huis en zij bepalen wat daar gebeurd en niet ik. Toch heb ik het wel altijd soort afwijzing gevoeld: jij (Max) bent niet zoals wij willen, dus ben jij niet welkom. Terwijl Max natuurlijk als een kind voor ons voelt. Voordat hij niet meer mog komen, heeft hij het ook erg bont gemaakt. Hij sloopte alles, stal voorwerpen en bij twee bezoeken heeft hij uit waarschijnlijk dominantie tegen de meubels geplast. Dus hij heeft het heeeeel erg bont gemaakt waardoor ik hun reactie ook wel kon begrijpen. Inmiddels is Max veel rustiger en liever geworden en daarom mocht hij mee. Er zijn eerder twee korte bezoekjes geweest waarin ik hem tijdens het eerste bezoek een fikse correctie gaf toen hij zijn poot optilde om te plassen (buiten). Daarna heeft hij geen vervelend gedrag vertoond....op het brengen van die bal. Natuurlijk vonden zij het ook niet fijn toen Max de controle over zijn blaas verloor, maar zij begrepen wel dat dit niet expres was. Je merkte ook aan het gedrag van Max dat hij zich hierbij heel ongemakkelijk voelde en hij kon ook niet meer stoppen met plassen, dus er ging even iets mis. Het probleem was dus echt het spelen met de bal. Het was voor mij op dat moment alsof ik van de stoel viel toen ik erachter kwam wat precies als vervelend werd ervaren. Dat verwacht je niet als je hond een jaar eerder niet te corrigeren is en dan uiteindelijk alleen een bal komt brengen en voor de rest perfect luistert.
Misschien is het een beter idee om Max thuis te laten als ik op bezoek ga met familieleden. Ik wil namelijk ook geen problemen of afstand creeeren. Daarbij is wel zo dat mijn familie misschien streng overkomt, maar ze zijn verder helemaal ok
Hoewel ze niks met honden hebben, vinden ze verhalen over hem altijd leuk om te horen en informeren zij altijd naar zijn gezondheid als hij weer eens last heeft van zijn darmen. Een tijdje terug heeft mijn moeder nog alle ramen dichtgeplakt (toen wij nog aan het wachten waren op de raamdecoratie) toen ze zag dat Max in de zon lag. Dus in die zin even het beeld bijschaven dat ik gemaakt hebt. Het zijn geen heksen
, maar hoe zij soms over mijn opvoedkunsten en Max denken, daar heb ik moeite mee. En dat zal uiteraard ook wel komen doordat, zoals andere leden al aangeven, Max voor ons wel geweldig lijkt 
Gedurende het jaar dat hij niet mee mocht, vond ik dit heel erg. Ik accepteerde het uiteraard wel: het is hun huis en zij bepalen wat daar gebeurd en niet ik. Toch heb ik het wel altijd soort afwijzing gevoeld: jij (Max) bent niet zoals wij willen, dus ben jij niet welkom. Terwijl Max natuurlijk als een kind voor ons voelt. Voordat hij niet meer mog komen, heeft hij het ook erg bont gemaakt. Hij sloopte alles, stal voorwerpen en bij twee bezoeken heeft hij uit waarschijnlijk dominantie tegen de meubels geplast. Dus hij heeft het heeeeel erg bont gemaakt waardoor ik hun reactie ook wel kon begrijpen. Inmiddels is Max veel rustiger en liever geworden en daarom mocht hij mee. Er zijn eerder twee korte bezoekjes geweest waarin ik hem tijdens het eerste bezoek een fikse correctie gaf toen hij zijn poot optilde om te plassen (buiten). Daarna heeft hij geen vervelend gedrag vertoond....op het brengen van die bal. Natuurlijk vonden zij het ook niet fijn toen Max de controle over zijn blaas verloor, maar zij begrepen wel dat dit niet expres was. Je merkte ook aan het gedrag van Max dat hij zich hierbij heel ongemakkelijk voelde en hij kon ook niet meer stoppen met plassen, dus er ging even iets mis. Het probleem was dus echt het spelen met de bal. Het was voor mij op dat moment alsof ik van de stoel viel toen ik erachter kwam wat precies als vervelend werd ervaren. Dat verwacht je niet als je hond een jaar eerder niet te corrigeren is en dan uiteindelijk alleen een bal komt brengen en voor de rest perfect luistert.
Misschien is het een beter idee om Max thuis te laten als ik op bezoek ga met familieleden. Ik wil namelijk ook geen problemen of afstand creeeren. Daarbij is wel zo dat mijn familie misschien streng overkomt, maar ze zijn verder helemaal ok
Hoewel ze niks met honden hebben, vinden ze verhalen over hem altijd leuk om te horen en informeren zij altijd naar zijn gezondheid als hij weer eens last heeft van zijn darmen. Een tijdje terug heeft mijn moeder nog alle ramen dichtgeplakt (toen wij nog aan het wachten waren op de raamdecoratie) toen ze zag dat Max in de zon lag. Dus in die zin even het beeld bijschaven dat ik gemaakt hebt. Het zijn geen heksen
, maar hoe zij soms over mijn opvoedkunsten en Max denken, daar heb ik moeite mee. En dat zal uiteraard ook wel komen doordat, zoals andere leden al aangeven, Max voor ons wel geweldig lijkt Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.
-
maria1
Ach jee Marjolein,
ik kreeg even een brok in mijn keel toen ik deze topic las.
Ik ben misschien een beetje gevoelig wat Max betreft, hoewel ik hem niet ken, maar uit zijn gedragingen zou het een broer van Joris kunnen zijn. Dezelfde ondeugende streken, maar o zo lief.
Even leek het erop dat de familie anders tegen Max aankeek, maar nu weer met de neus op het feit gedrukt dat hij te accepteren is als er echt helemaal niets fout gaat. en dat gaat nu eenmaal niet.
Je zou er moedeloos van worden.
Natuurlijk mogen de honden niet opdringerig zijn, niet vragen om aandacht en niet... en niet...., maar kom nou, als die honden uitgevonden worden wil ik er ook wel 10.
Zijn de kinderen van je zus perfect? is er uberhaubt iemand perfect?
kleine kinderen hebben ook wel kleverige handjes en pakken dan oma, oom of tante eens even lekker vast, wordt je dan ook boos? is het kind dan niet opgevoed?
Wij nemen Joris zelden mee als we op visite gaan, niet iedereen is gesteld op hondenbezoek, maar komt er visite dan blijft Joris waar hij is, bij ons. Ik zet hem beslist niet in de bench, keuken, auto, tuin of waar dan ook. Wie bij ons op visite komt heeft de hond te accepteren en anders zijn zij vrij om niet te komen.
Marjolein, veel succes en sterkte
en voor Max een hele dikke knuffel!!!
ik kreeg even een brok in mijn keel toen ik deze topic las.
Ik ben misschien een beetje gevoelig wat Max betreft, hoewel ik hem niet ken, maar uit zijn gedragingen zou het een broer van Joris kunnen zijn. Dezelfde ondeugende streken, maar o zo lief.
Even leek het erop dat de familie anders tegen Max aankeek, maar nu weer met de neus op het feit gedrukt dat hij te accepteren is als er echt helemaal niets fout gaat. en dat gaat nu eenmaal niet.
Je zou er moedeloos van worden.
Natuurlijk mogen de honden niet opdringerig zijn, niet vragen om aandacht en niet... en niet...., maar kom nou, als die honden uitgevonden worden wil ik er ook wel 10.
Zijn de kinderen van je zus perfect? is er uberhaubt iemand perfect?
kleine kinderen hebben ook wel kleverige handjes en pakken dan oma, oom of tante eens even lekker vast, wordt je dan ook boos? is het kind dan niet opgevoed?
Wij nemen Joris zelden mee als we op visite gaan, niet iedereen is gesteld op hondenbezoek, maar komt er visite dan blijft Joris waar hij is, bij ons. Ik zet hem beslist niet in de bench, keuken, auto, tuin of waar dan ook. Wie bij ons op visite komt heeft de hond te accepteren en anders zijn zij vrij om niet te komen.
Marjolein, veel succes en sterkte
en voor Max een hele dikke knuffel!!!
-
royenmarjolein
- Hele grote hondenneus
- Berichten: 1591
- Lid geworden op: 01 mar 2010, 15:39
- Locatie: Kerkrade
Hoi Maria,maria1 schreef:Ach jee Marjolein,
ik kreeg even een brok in mijn keel toen ik deze topic las.
Ik ben misschien een beetje gevoelig wat Max betreft, hoewel ik hem niet ken, maar uit zijn gedragingen zou het een broer van Joris kunnen zijn. Dezelfde ondeugende streken, maar o zo lief.
Even leek het erop dat de familie anders tegen Max aankeek, maar nu weer met de neus op het feit gedrukt dat hij te accepteren is als er echt helemaal niets fout gaat. en dat gaat nu eenmaal niet.
Je zou er moedeloos van worden.
Natuurlijk mogen de honden niet opdringerig zijn, niet vragen om aandacht en niet... en niet...., maar kom nou, als die honden uitgevonden worden wil ik er ook wel 10.
Zijn de kinderen van je zus perfect? is er uberhaubt iemand perfect?
kleine kinderen hebben ook wel kleverige handjes en pakken dan oma, oom of tante eens even lekker vast, wordt je dan ook boos? is het kind dan niet opgevoed?
Wij nemen Joris zelden mee als we op visite gaan, niet iedereen is gesteld op hondenbezoek, maar komt er visite dan blijft Joris waar hij is, bij ons. Ik zet hem beslist niet in de bench, keuken, auto, tuin of waar dan ook. Wie bij ons op visite komt heeft de hond te accepteren en anders zijn zij vrij om niet te komen.
Marjolein, veel succes en sterkte
en voor Max een hele dikke knuffel!!!
Bedankt voor je lieve en leuke berichtje
Ach jah, het is natuurlijk geen drama, maar het zou wel leuk zijn als hij door mijn familie net zo leuk zou worden gevonden als dat wij hemzelf vinden. Mijn moeder kwam vanmorgen op bezoek en gaf meteen aan dat ze Max zielig had gevonden toen hij gisteren in de bench zat (gisteren zijn ze de nieuwe keuken komen plaatsen en hadden wij de hele dag een werkman in huis). Normaal mag Max altijd los als wij thuis zijn, maar het leek ons gisteren geen goed idee.
Ook neemt mijn moeder ook weleens vaak speeltjes en knookjes mee, dus dat is zeker lief. Misschien moet ik maar blij zijn dat hij wel geaccepteerd wordt als zij bij ons zijn, want vroeger kwamen daar ook klachten van. Die zijn nu helemaal voorbij.... dus misschien is het nu aan mij om water bij de wijn te doen.
Het was gewoon frustrerend dat wij zoveel moeite hebben gedaan en denken dat alles goed gaat en dat dan over zo'n klein punt irritatie ontstaat.
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.