Verdrietig

[Els]

Ik heb 8 jaar lang Max iedere dag om me heen gehad, hij ging weleens een dagje naar de oppas maar kwam s avonds altijd weer thuis.

Tja en toen kwam er een moment dat hij echt niet mee kon, hij heeft bij mn schoonouders geslapen en ons totaal niet gemist. Hij word er verwend tot in de afgrond , krijgt er zn eigen barf-happen en mag gezellig op de bank en mee naar bed.
Nam niet weg dat ik in de auto in tranen zat omdat ik mn ventje had weg gebracht. Wat voelde ik me slecht. Ik heb die dag wel 10x gebeld of alles goed was, maar aangezien het prima ging en wij zo nu en dan ons eigen programma hebben logeert hij er nu vaker.
Het wegbrengen blijft alleen wel moeilijk.

[Iefke]

Bleuh wij gaan volgende week donderdag 12 dagen naar Zuid-Spanje en Vida naar een pension. Eenhele goede zorgvuldig uitgezocht DA gebeld voor ervaring etc. Ook wezen kijken. Maar hoe dichter het bijkomt hoe meer ik het zo erg en egoistisch vind van mezelf. Maar meegaan is geen optie in zo'n warm land. Ik denk nu steeds was die vakantie nu wel nodig. Tuurlijk we zijn hier als een gek aan t bouwen en een bedrijf op aan t starten dus we moeten er even uit. Maar snap het zo goed van jullie allemaal, wat zijn we een watjes he. Nee tuurlijk zijn we geen watjes we houden gewoon zielsveel van onze labjes. Zo ik heb me weer sterk geluld hier moest ff

[Anna&Milow]

Oh wat is het toch fijn om mensen te treffen die het gevoel herkennen. Mijn omgeving, inclusief partner, lacht me gewoon uit. Het is maar 12 dagen, hij komt wel weer terug......stel je niet aan....etc, ik hoor niet anders. Maar nu hij weg is, mis ik hem ontzettend. Ik geniet van de rust en het niet hoeven uitlaten. Ik kom nu thuis (we vertrekken pas morgenavond) en geen blij bruin draakje.....geen nieuwsgierig droppie, geen handdoekstelende bengel, geen eigenwijs boefje.....

Ik ga zeker van mijn vakantie genieten hoor, maar tel ook de dagen af dat ik hem weer op mag halen. Ik geniet van de rust en van het idee dat ik over 11 nachtjes weer een stuiterend bruin labje in huis heb.

Wat trouwens erg leuk was bij het wegbrengen, is dat ik de vader van Milow gezien heb! Wat een heerlijke stoere lab is dat zeg, die River. Echt geweldig! Leuk om de gelijkenissen te zien, qua uiterlijk en gedrag. Ik ga zaterdag bellen en hoop dat hij dan een maatje in de kennel heeft en uitgelaten wordt in groepjes. Dan weet ik zeker dat hij het leuk heeft daar.....want een hond die wil spelen is minstens net zo leuk als baasje

[Berdien]

Brent gaat ook logeren als wij op vakantie gaan...Hij ging altijd naar de fokker maar die heeft er dit jaar even geen tijd en ruimte voor dus een ander adres gezocht. Hij gaat 2 keer per week met de HUS mee en die heeft ook een hondenschool waar we trainen. Voor de hondjes die met de HUS mee gaan verzorgt hij ook vakantieopvang. Dus voor Brent een vertrouwd adres en persoon... Maar dat neemt niet weg dat IK het moeilijk vind hem daar 2 weken achter te laten ondanks dat hij het daar goed krijgt...elke dag mee met de hondjes van de HUS ipv 2 keer per week en veel aandacht...er loopt daar ook een meisje van 10 jaar rond die gek is op alle hondjes.......

Maar toch....Wat zal ik blij zijn als ik hem weer lekker thuis op schoot heb na de vakantie

[Lausje]

De hond van mijn ouders is eenmaal naar een kennel gegaan waar hij het niet naar zijn zin had. Maar in latere jaren hadden mijn ouders een pension gevonden waar de hond het zo naar zijn zin had dat hij niet eens meer mee wilde in de auto. Kijk, zo kan het ook

Wij zijn dan ook opgegroeid met de gedachte: Wij op vakantie, de hond ook op vakantie, dat heeft hij verdiend.
En omdat hij hetzo naar zijn zin had, was het voor de hond ook elk jaar weer een fantastische ervaring.

Toen ik 19 was, ging ik de hond zelf ophalen in het pension. En wat was ik blij als ik hem weer zag! Ik snap je gevoel van verdriet zeker hoor, alleen een hond kan ook vakantie hebben in mijn ogen En ze hebben het het hele jaar al zo goed, haha, wat een hondenleven

[kristies]

ja hoor herkenbaar... Chester gaat af en toe naar de fokker waar hij dus vandaan komt, ik heb meer vertrouwen in die mensen dan in mijn eigen dierenarts.. maar toch heb ik altijd een brok in mijn keel als ik weg ga en hem daar achter laat. Maar hij heeft het altijd ontzettend naar zijn zin..

[francis v]

Sinds Banjer in mijn leven is (1-7-2007) gaat hij mee op vakantie. Nu is dat wel makkelijk want ik kampeer in NL sinds 2007 (daarvoor geen campeerervaring) . Hij geniet er zo van dat hij 24 uur per dag bij mij en mijn dochter is en zijn kussen tegen ons bed aanligt (thuis slaapt hij beneden en wij boven). Het liefst hadden we ook die luie huistijger meegenomen maar dan wordt het wel een echte beestenboel in de tent alhoewel die huistijger denkt al jaren dat hij een hond is

Ik weet dat mijn ouders Banjer heel goed verzorgen mocht ik een dag of weekend weg zijn waar hij absoluut niet mee mag, wat overigens weinig voorkomt. En natuurlijk mis ik hem ontzettend als hij niet bij mij is..want wat is heerlijker om mooie momenten te hebben waar je lab onderdeel van is. Omdat ik een single mom ben en mijn dochter zeer regelmatig bij haar vader is heb ik zo mijn levensstijl aangepast dat Banjer alle aandacht en liefde krijgt; vakantie en/of thuis (maar dat hoef ik jullie eigenlijk niet te vertellen want labliefhebbers dat allemaal...volgens mij )

[Anna&Milow]

Hey,

Nou ik mag hem morgen al weer ophalen, jeeeej! Ik heb hem vreselijk gemist. Ik vond het wel heerlijk om hem eventjes niet te hoeven uitlaten en even geen rekening met hem te hoeven houden. Ik heb het pension twee keer gebeld en volgens de eigenaresse en fokker had Milow het prima naar zin. Hij zat bij een vriendinnetjes lab in de kennel en kon elke dag lekker spelen met de andere honden. Dat stelde me wel een beetje gerust....Maar morgen komt hij weer bij me en morgenmiddag gaan we weer lekker samen naar het bos. Ik kan niet wachten, hopelijk wil Milow weer met me mee